ဖိုးသိႀကား ဆက္မက္ခ်င္ေသာ အိပ္မက္မ်ား(သို႔)ဖိုးသိႀကားႏွင့္ ဖြတ္ေတာ္ (အပိုင္း-၂ ဇာတ္သိမ္း)

ဖိုးသိႀကား ဆက္မက္ခ်င္ေသာ အိပ္မက္မ်ား(သို႔)ဖိုးသိႀကားႏွင့္ ဖြတ္ေတာ္ (အပိုင္း-၂ ဇာတ္သိမ္း)

(ဖိုးသိႀကား ခုတေလာ အလုပ္ နည္းနည္း ရွဳပ္ေနလို႔ ဖိုးသိႀကားႏွင့္ဖြတ္ေတာ္ အပိုင္း (၂)ကို ယခုမွပင္
ေရးသား တင္ျပလိုက္ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္..။)



လမ္းတလမ္းသို႔အေရာက္မွာ ရူးေႀကာင္မူးေႀကာင္ ငနဲတေကာင္ လမ္းလယ္ေကာင္မွာပိတ္ဆို႔၍ဆဲဆို

ေသာင္းက်န္းကာ အေဖာ္အခြ်တ္ပါတီတခု ျပဳလုပ္ေနေလသည္။ စံုစမ္းႀကည့္ေသာ္ အကယ္ဒမီမရလို႔

ေဂါက္ေႀကာင္ေႀကာင္ ျဖစ္ေနေသာ မင္းသား ငေႀကာင္ျဖစ္သည္။ ဖိုးသိႀကားလည္း၎ေရွ႔ရပ္ကာ

“ဟဲ့.. ငေႀကာင္ ေႀကာင္ေတာင္ေတာင္ အူေႀကာင္ႀကြက္ ေသာက္ရွက္မရွိဘူးလား”

“ခင္ဗ်ားက ဘာေကာင္မို႔လဲ..က်ဳပ္ဖာသာ ေသာက္ရွက္ရွိမရွိ ဘာျဖစ္လဲ ဒါပြင့္လင္းျမင္သာတဲ့

ေခတ္ဗ်.. ဘယ္သူ႔မွ ဂရုစိုက္စရာမလိုဘူး..”

“တယ္..ဒီငေႀကာင္ ငါ့ကိုခံေဟာင္မေနနဲ႔.. သင့္ဖာသာသင္ ေသာက္ရွက္မရွိရင္ ႏိုက္ကလပ္တက္ရစ္..

ဒီမွာလာျပီး ပဲျမစ္မေႀကာ္ျငာနဲ႔.. ဒီႏိုင္ငံ သိကၡာက်တယ္.. သင့္ပဲျမစ္ကုိ ျဖတ္ေဖာက္ခ်ဳပ္ လုပ္လိုက္လို႔

မုန္႔ပ်ားသလက္ ျဖစ္သြားမယ္..။ ငါ့ဘာမွတ္လဲ..”

ဟု ကိုယ္ထင္ျပလိုက္ပါမွ ေႀကာက္လန္႔တႀကား ရွိခိုးေတာင္းပန္ကာ ထြက္ေျပး သြားေလေတာ့သည္..။


ထိုငေႀကာင္မွ စလိုက္သျဖင့္ အတုျမင္ အတတ္သင္ဆိုသလို ထိုတိုင္းျပည္မွ အဆိုေက်ာ္ ေမာ္ဒယ္မင္းသ

မီးမ်ားကလည္း “သူေတာင္ ပဲျမစ္ေႀကာ္ျငာေသးတာ တို႔လည္း တို႔ရွိတာ ေႀကာ္ျငာႀကမယ္။ ပြင့္လင္းျမင္

သာတဲ့ေခတ္မွာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ျမင္သာေအာင္လုပ္တာ ဘာျဖစ္လဲ” ဟုဆိုကာ အျပိဳင္အဆိုင္ ေႀကာ္ျငာ

ႀကေလေတာ့သည္..။ က်ႏု္ပ္ဖိုးသိႀကားလည္း အင္း.. ဒီႏိုင္ငံကေတာ့ တကယ္ကိုပြင့္လင္း ျမင္သာတဲ့ေခတ္

ကိုရာက္ရွိေနေလျပီတကားဟု မွတ္ခ်က္ခ်မိေလေတာ့သည္။


ဖိုးသိႀကားႏွင့္ မာတလိတို႔လည္း ဆက္လက္ထြက္ခြာလာရာ ျမိဳ႔တျမိဳ႔သို႔ အေရာက္ စႀကာ၀ဠာတိုက္တစ္

ေသာင္းမွ ရွိရွိသမွ် လူမ်ားအားလံုး ေရာက္ရွိေနဘိအလား လူစႀက၀ဠာႀကီးကို ျမင္ေတြ႔လိုက္ေလ၏။ အ

ေႀကာင္းစံုမွာ အေမစုေခၚ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္၏ ပါတီစည္းရံုးေရး ခရီးစဥ္ပဲျဖစ္သည္။ ဖိုးသိႀကားလည္း

နတ္တို႔ တန္ခိုးျဖင့္ အေမစု အနီးသို႔တိုး၍ ႀကည့္လတ္ေသာ္ စိတ္ထဲမွ ရင္းရင္းနီးနီး ခံစားမိေလသည္။ နတ္

မ်က္စိျဖင့္ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ႀကည့္လိုက္ေသာ္..


အလို..ဘုရား..ဘုရား.. လတ္စသတ္ေတာ့ အေမစုဟာ ငါ၏ အတိတ္ဘ၀ေဟာင္းက ေတာ္စပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ မာ

တာ မိခင္တဦး ျဖစ္ေတာ့သကိုး.. ႀကည့္စမ္း ငါ့အေမ တိုင္းျပည္အတြက္ အပင္ပမ္းခံ ေပးဆပ္ေနတာပါလား

ျပည္သူေတြကလည္း အားေပး ေထာက္ခံေနႀကတာ အုံးအံုးထလို႔ ေနပူက်ဲက်ဲမွာ ပူလို႔ပူမွန္း မသိေလာက္

ေအာင္ျဖစ္ေနႀကတာ ငါ ကူညီမွ ေတာ္ကာက်ေပမည္.. ဟု ေတြးေတာလ်က္..


“ဟဲ့မာတလိ.. ယခုပင္ မိုးနတ္သားကို ဆင့္ခၚလိုက္စမ္း” မႀကာမီမွာပင္ မိုးနတ္သား ေရာက္လာေတာ့သည္။

“မိုးနတ္သားေရ.. ဟိုမွာေတြ႔လား အဲဒါ ငါ၏ အတိတ္ဘ၀တခုမွာ ေတာ္စပ္ခဲ့ဖူးတဲ့ ငါ့မိခင္တဦးျဖစ္တယ္။ ခု

သူနဲ႔ ျပည္သူေတြ အပူဒဏ္ ခံစားေနရတာကို ငါမႀကည့္ရက္ဘူး.. ဒါ့ေႀကာင့္ အပူခ်ိန္ေလ်ာ့သြားေအာင္ မိုးတိမ္

တိုက္ေတြနဲ႔ ကာကြယ္ေပးကြယ့္..”

“အမိန္႔ေတာ္ျမတ္အတိုင္းပါ.. ဘိုးေတာ္သိႀကား..”

ပထမေတာ့ မိုးတိမ္မ်ား အံု႔ဆိုင္းေနသျဖင့္ အေမႏွင့္ ျပည္သူမ်ားမွာ အပူဒဏ္မွ သက္သာသြားေလသည္။ သို႔

ေသာ္ မႀကာမီမွာပင္ မိုးစက္မိုးေပါက္မ်ားပါ က်ဆင္းလာေလေတာ့၏။။ “ဟဲ့..ဟဲ့ မိုးနတ္သား.. သင့္ႏွယ္..ဘယ္

လိုလုပ္လုိက္ပါလိမ့္ ငါက မိုးအံု႔ဖို႔ပဲ ခုိင္းေစတာ.. ခုေတာ့ အားလံုးမိုးေတြ စိုကုန္ပါေပါ့လား..”

“မိုးနတ္သားမွာ ငိုႀကီးခ်က္မျဖင့္ မွန္ပါ.. အျပစ္တင္ရင္လည္း ခံရပါေတာ့မယ္.. က်ေနာ္မ်ိဳးလည္း အေမစုနဲ႔ ့ျပည္

သူတြရဲ႔ ေမတၱာေရာင္ျပန္ ဟပ္ေနႀကတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြကို ႀကည့္ရင္း ၀မ္းနည္း၀မ္းသာ ျဖစ္လာလို႔ မ်က္ရည္စမ်ား

ထိန္းမရဘဲ က်ဆင္းမိတာပါ..ဘိုးေတာ္ သိႀကား.. ဒီမိုးေရစက္ေတြဟာ က်ေနာ္မ်ိဳးရဲ႔ မ်က္ရည္စက္စစ္စစ္ေတြမို႔

ဒီမိုးစက္ေတြ ထိေတြ႔မိတဲ့သူေတြဟာ မည္သို႔မွ နာမက်န္းမျဖစ္ႏိုင္ပါ..။ ဒါ ေဆးဘက္၀င္တဲ့ မိုးစက္ေတြပါ..”

“အင္းေလ.. ငါသိႀကားေတာင္ မ်က္ရည္မက်မိေအာင္ မနည္းထိန္းေနရတာ.. သင့္ကိုလည္း အျပစ္မတင္ေတာ့

ပါဘူး.. ရွိေစေတာ့..” ဖိုးသိႀကားလည္း အေမစုကို အေ၀းမွ ကန္ေတာ့ကာ အသာ ထြက္ခဲ့ေလေတာ့သည္။


ဖိုးသိႀကားတို႔ ဒီတခါ ဦးတည္သည္ကေတာ့ လႊတ္ေတာ္ က်င္းပေနသည့္ ေနပူေတာ္ျမိဳ႕ေတာ္ႀကီးဆီသို႔..

ေနပူေတာ္ႀကီးကား ဖုတ္တေထာင္းေထာင္း ယင္တေလာင္းေလာင္းေလာင္းနဲ႔ အလြန္တရာ စည္ကားလွေပသည္။

လႊတ္ေတာ္ အေဆာက္အဦးႀကီးမွာလည္း ဟီးထေလာက္ေပသည္။ အ၀င္၀ တဖက္တခ်က္မွာ ဖြတ္ေကာင္ႀကီး

ျမန္မာျပည္ ေျမပံုေပၚတက္ေနသည့္ပံု ထုလုပ္ထားသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ အဓိပၸါယ္မွာ လက္ရွိအာဏာရ အစိုးရပါ

တီ၏ လိုဂိုတံဆိပ္ကို ထုလုပ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေႀကာင့္ ထိုအေဆာက္အဦးကို ဖြတ္ေတာ္ အေဆာက္အဦးဟု

လည္း ေခၚႀကသည္။


ျမန္မာျပည္ေပၚ ဖြတ္တက္သည့္သေဘာဟု ဆုိရမည္။ တျခားသူမ်ားအဖို႔ ဖြတ္တက္လွ်င္မြဲတတ္သည္ဟုအဆိုရွိ

ေသာ္လည္း အဆိုပါ လႊတ္ေတာ္အေဆာက္အဦးႏွင့္ ရုပ္ထုကို တာ၀န္ယူ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ဖြတ္ေတာ္ ၀န္ႀကီး

တဦးမွာေတာ့ ဖြတ္တက္မွ ပိုျပီး ခ်မ္းသာသြားေႀကာင္းလည္း သိရ၏။


ဖိုးသိႀကားတို႔လည္း ဖြတ္ေတာ္သို႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့ႀကရာ အ၀င္၀မွာ တာ၀န္က်ေနသည့္ လံုျခံဳေရးတာ၀န္ခံက စစ္ေဆး

ေမးျမန္းေတာ့၏။

“ဘယ္ပါတီကလဲ ဖြတ္လား.. က်ားလား..”

“ဖြတ္လည္း မဟုတ္ဘူး က်ားလည္းမဟုတ္ဘူး.. ဖြတ္က်ားလည္းမဟုတ္ဘူး.. သိႀကား.. တာ၀တိ ံသာက သိႀကား

မင္းတို႔ ဥကၠဌႀကီးကို အေႀကာင္းႀကားလိုက္..”

က်န္ပ္တို႔လည္း ကိုယ္ထင္ျပလိုက္ေသာ္ အေစာင့္မွာ ေႀကာက္လန္႔တႀကားႏွင့္ စကားေျပာစက္ကိုဖြင့္ကာ..

“ဖြတ္ႀကား.. ဖြတ္ႀကား.. ႀကားလား.. သိႀကားေရာက္တယ္.. ေရႊမန္းမွ ေလပန္းသို႔ သတင္းပို႔.. ဒါပဲ..”


ခဏႀကာေသာ္ ဖြတ္ေတာ္ ဥကၠဌႀကီးႏွင့္တကြ အငတ္မ်ား.. အဲ.. အမတ္မ်ားအားလံုး ထြက္၍ ၀မ္းႀကား၊ ၀မ္းႀကား

၀မ္း၀မ္းႀကား လုပ္ေလေတာ့သည္။ မ်က္ႏွာမ်ားမွာေတာ့ သိပ္မေကာင္း.. ဥကၠဌႀကီးမွ

“ဖိုးသိႀကား မဆံုတာႀကာျပီ.. အဘေရႊလည္း နားသြားျပီ ဘာကိတ္..”

“ငေဒတပည့္ ငေရႊ နားေပမယ့္ ငေရႊတပည့္ေတြက ရွိေနေသးေတာ့ ငါ့မွာ မေနသာဘူးေလ.. ခုလည္း ငါ့ဒန္းေလာ့

တင္းေတာ္မူလို႔ ဆင္းလာတာ.. သင္တို႔ လႊတ္ေတာ္ကို ေလ့လာမလို႔ ဆင္းလာတာ.. ”

ဥကၠဌႀကီးႏွင့္ အမတ္မ်ားမွာ ပ်ာပ်ာသလဲျဖင့္ “ႀကြပါ..ႀကြပါ.. လာ ဒီမွာထိုင္ေတာ္မူပါ.. ”

က်ႏု္ပ္တို႔လည္း ထိုင္ခံုမ်ားမွာ ၀င္ထိုင္လိုက္ႀကေလသည္..။


ထို႔ေနာက္ လႊတ္ေတာ္ စတင္သည္။ ဥကၠဌႀကီးက ေျပာခ်င္တာေျပာ.. ေအာက္မွ အမတ္မ်ားမွ ေဖာခ်င္ရာေဖာႏွင့္

စိတ္ပ်က္ဖြယ္ရာ..။ လစာတိုးဖို႔အဆိုကို ေဆြးေႏြးေတာ့ လက္ရွိတိုင္းျပည္မွာ ေႀကြးတြင္း ထဲနစ္ေနေႀကာင္းရွင္ဘု

ရင္ေႀကြး ျပည္သူဆပ္ဆိုသည့္အတိုင္း ျပည္သူေတြမွာ ေရွ႔က ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ သံုးျဖဳန္းခဲ့သည့္ ေႀကြးျမီ အေမ

ရိကန္ေဒၚလာ ၁၁ ဘီလီယံကို ေပးဆပ္ရန္တာ၀န္ရွိေႀကာင္း သို႔အတြက္ေႀကာင့္ လစာတိုးဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေႀကာင္း ေျပာ

ႀကားျပီး ပယ္ဖ်က္လိုက္ေတာ့သည္..။ ဖုိးသိႀကားမွာေတာ့ မ်က္ေမွာင္မွာ ႀကဳတ္မိေနျပီ..။


ေနာက္အဆိုတခု ၅၀၀၀ တန္ ဆင္းကဒ္ကိစၥမွာလည္း အကယ္၍ ဆင္းကဒ္မ်ား ေပါေလာေသာ္ ျမန္မာျပည္၏ လူေန

မွဳစရိတ္မွာ က်ဆင္းသြားမည္ ျဖစ္ေႀကာင္း မိမိတို႔တိုင္းျပည္မွာ ကမာၻေပၚတြင္ လူေနမွဳစရိတ္ ျမင့္မားေသာတိုင္းျပည္

အျဖစ္ ဂုဏ္ယူစြာ ရပ္တည္ေနေႀကာင္း ေနာက္တခုမွာ ဆိုက္ကားသမားမ်ား ဖုန္းေျပာရင္း နင္းေသာေႀကာင့္ ဆိုက္

ကားတိုက္မွဳမ်ား ပိုမိုလာႏိုင္ေႀကာင္း ဟင္းရြက္သည္မ်ား ေစ်းသည္မ်ား ဖုန္းေျပာရင္းေစ်းေရာင္းေသာေႀကာင့္ေအာ္

မႀကား ေခၚမႀကား ျဖစ္လိမ့္မည္ ျဖစ္ေႀကာင္း ခေလးငယ္မ်ား ဖုန္းကိုယ္စီျဖင့္ အရြယ္မေရာက္ခင္ အီစီကလီ ဇာတ္

လမ္းမ်ား ဖန္တီးႏိုင္ေႀကာင္း ထို႔ေႀကာင့္ အားလံုးအတြက္ ေစတနာထားကာ ၅၀၀၀ တန္ ဆင္းကဒ္မွာမျဖစ္ႏိုင္

ေႀကာင္း ေျပာႀကားေလသည္..။ ဖိုးသိႀကားလည္း နားႀကားျမင္း ကတ္လာေလျပီ..။


ထို႔ေႀကာင့္.. “ေဟ့..ဒီမွာ သင္တို႔ေတြႏိုင္ငံအေပၚေစတနာေတြ အဲဒီ့ေလာက္ မထားႀကပါနဲ႔.. ေတာ္ႀကာအ၀ီစိမွာ ေန

ရာေတြ က်ပ္ကုန္ႀကလိမ့္မယ္..”

“ေႀသာ္..ဖိုးသိႀကားရယ္.. ငါတို႔မိသားစု ေကာင္းစားေရး.. အဲေလ.. ငါတို႔လူမ်ိဳး ေကာင္းစားေရးဆိုေတာ့လည္း ေစတ

နာထား လုပ္ေဆာင္ရမွာေပါ့..”

“ဘာမွ ရွည္ရွည္ေ၀းေ၀းေတြ ေျပာမေနႀကနဲ႔.. ငါလည္း ေရာက္တုန္းေရာက္ခိုက္ အဆိုတခု တင္သြင္းမယ္.. ခုဒီႏိုင္ငံ

က အင္တာနက္လိုင္းေတြက အ၀ီစိထိေရာက္ေရာက္ေနျပီး ျပန္ကိုမတက္လို႔ ယမမင္းကေတာင္ဧည့္ခံေနရတာ အ

လုပ္ပ်က္ အကိုင္ပ်က္နဲ႔ စိတ္ပ်က္ေနဘီတဲ့.. ျပီးေတာ့ ငါ့နတ္မဒီကညာေတြနဲ႔လည္းမဆက္သြယ္ႏိုင္ေတာ့ လူျပည္က

ေကတီဗြီ၊ မာဆတ္၊ ႏိုက္ကလပ္က ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ ဇာတ္လမ္းေတြ ရွဳပ္ေနလို႔လားဆိုျပီး Complain ေတြတက္

တက္ေနလို႔ ငါ့မွာလဲ ေျဖရွင္းရေပါင္း မ်ားလွျပီ။ လမ္းမွာ ကေလးေတြ သီခ်င္းဆိုေနတာကို ႀကားခဲ့ရတယ္..။ သင္တို႔

မႀကားႀကဘူးလား.. ျပည္သူေတြရဲ႔ အသံကို သင္တို႔မႀကားရရင္ ႀကားရေအာင္ ငါျပန္ဆိုျပမယ္.. နားေထာင္စမ္း..



♪ ♥ ♫ ♥ ♪... ဒီမွာ တင္းတယ္.. တင္းတယ္ တင္းတယ္ တင္းတယ္ေဟ့.. လူမသိ သူမသိ ငါ့တေယာက္တည္း


က်ိတ္ကာ... ဒီမွာ တင္းတယ္.. တင္းတယ္ တင္းတယ္ တင္းတယ္ေဟ့.. ေကာ္နက္ရွင္ေႀကာင့္ ငါ့မွာေတာ့

ုျပႆနာ...♪ ♥ ♫ ♥ ♪


♪ ♥ ♫ ♥ ♪... တက္ရင္လည္း ခဏေလးပါကြာ.. က်တာက အျမဲတမ္းပါကြာ.. ဓါတ္မတဲ့ဘူး.. ဒင္းနဲ႔ငါဟာ ျပႆနာ.. 

မီးကလည္း ပ်က္ရျပန္တာ.Time Out လည္းခဏ ခဏပါကြာ.. ဓါတ္မတဲ့ဘူး ဒင္းနဲ႔ငါဟာ ျပႆနာ..♪ ♥ ♫ ♥ ♪

♪ ♥ ♫ ♥ ♪... စိတ္ပ်က္ကာ သြားျပီ အလကား.. သံုးရတာ စိတ္ညစ္စရာမ်ား.. ကာ္နက္ရွင္ ေႏွးေကြးတာနဲ႔ ငါ့မွာ...♪ ♥ ♫ ♥ ♪

♪ ♥ ♫ ♥ ♪...ဒီမွာ တင္းတယ္.. တင္းတယ္ တင္းတယ္ တင္းတယ္ေဟ့.. လူမသိ သူမသိ ငါ့တေယာက္တည္း

က်ိတ္ကာ.. ဒီမွာ တင္းတယ္.. တင္းတယ္ တင္းတယ္ တင္းတယ္ေဟ့... ေကာ္နက္ရွင္ေႀကာင့္ ငါ့မွာေတာ့ ျပႆနာ...♪ ♥ ♫ ♥ ♪ တဲ့


သူတို႔ဆိုတာလည္း အမွန္ေတြပဲ.ငါ့ကိုယ္ေတြ႔ ဒီေတာ့ သင္တို႔ရဲ႔ ပက္က်ိ Speed လိပ္ Connection အင္တာနက္လိုင္း

ေတြကို ဒီထက္ပိုျပီး တိုးတက္ေကာင္း မြန္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ အဆိုကို ငါတင္သြင္းတယ္..”


ထိုအခါ ဆက္သြယ္ေရးစာတိုက္ႏွင့္ ေႀကးနန္း၀န္ႀကီးမွ စိတ္မေကာင္းေသာေလသံျဖင့္..

“ဒါကဒီလိုရွိပါတယ္။ ဖိုးသိႀကားတင္သြင္းတဲ့အဆိုမွာ လက္ရွိ ဖြတ္ေတာ္မွ ခ်မွတ္ထားသည့္ မူ၀ါဒနဲ႔ ကိုက္ညီမွဳမ

ရွိေသးပါဘူး..။ ဒါ့အျပင္ အျခား စားရမယ့္..အဲေလ ဦးစားေပးရမယ့္ ကိစၥရပ္ေတြကလည္း က်န္ရွိေနေသးလို႔ လက္

ရွိအေနအထားနဲ႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး.. ဒါ့ေႀကာင့္ ဖုိးသိႀကားတင္သြင္းတဲ့ အဆိုကို ပယ္ခ်ပါတယ္..”

ဖြတ္ေတာ္အမတ္မ်ားမွာလည္း လက္ခုပ္သံ တေျဖာင္းေျဖာင္းျဖင့္..


ဖိုးသိႀကားရဲ႔ ေဒါသမွာ အထြဋ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ရွိသြားေလျပီ။ အျခားေသာ ကိစၥမ်ားကို သည္းခံႏိုင္ေသာ္လည္း ယခု

ကိစၥကိုေတာ့ျဖင့္ သည္းမခံႏိုင္ေတာ့ျပီ..။

“ေတာက္!!! သင္တို႔ မိုက္ရိုင္းလို႔ ထြားႀကိဳင္းေနႀကတာလား.. ငါသိႀကား တင္သြင္းတဲ့ အဆိုကိုေတာင္ သင္တို႔က

အေလးမထား ပယ္ခ်တယ္ဆိုေတာ့ သင္တို႔ရဲ႔ ဆရာငေရႊရဲ႔ ဆရာႀကီး ငေဒ(ေဒ၀ဒတ္) ကို အားကိုးလို႔ ဒီစကား

ေျပာေနတာ မဟုတ္လား.. ဒီေတာ့ ႏိုင္ငံအတြက္လည္း အက်ိဳးမျပဳ လူမ်ိဳးအတြက္လည္း အသံုးမ၀င္တဲ့ သင္တို႔

ဖြတ္ေတာ္ကို ငါကိုယ္တိုင္ ပယ္ဖ်က္ျပီး တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳးအက်ိဳးကို အမွန္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မယ့္ လႊတ္ေတာ္ အစစ္

အမွန္ ငါကိုယ္တုိင္ ေရြးေကာက္တင္ေျမွာက္မယ္.. သင္တို႔အားလံုး သင္တို႔ ဆရာႀကီးေတြရွိတဲ့ အ၀ီစိကိုသာ

ေဂ်ာင္းႀကေပေတာ့.. သြားႀကစမ္းကြာ”

ဖိုးသိႀကားလည္း ဖြတ္အမတ္မ်ားအားလံုး အ၀ီစိသို႔ သက္ဆင္းႏိုင္ရန္ ဖေနာင့္ကိုေပါက္ အ၀ီစိလမ္းေဖာက္လိုက္

ေလေတာ့သည္။


“ဟဲ့..ဖိုးသိႀကား.. ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ဘာလို႔ တဒုန္းဒုန္းနဲ႔ ကုတင္ေပၚမွာ ဖေနာင့္ေတြ ေပါက္ေနတာလဲ..”

“အင္.. ငါအိပ္မက္မက္ေနတာကိုး.. အေမကလည္း ဘာလို႔ႏွိဳးလိုက္တာလဲ.. သားက ဟိုလူခ်ီးေတြကို အ၀ီစိ ပို႔

ေနတာကို ေရာက္ေတာင္မေရာက္ေသးဘူး..”

“ဟဲ့.. ဘယ္လူႀကီးေတြလဲ.. ဒီေကာင္ေလး ရူးေႀကာင္ မူးေႀကာင္နဲ႔ ဘာေတြေျပာေနတာလဲ.. ဘယ္သူ႔ကိုမွ တကူး

တက ပို႔စရာမလိုဘူး..။ ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းတာျဖစ္မယ္။ မေကာင္းတာလုပ္ရင္ မေကာင္းတာျဖစ္မယ္။

ကံကံ၏ အက်ိဳးပဲ.. ထေတာ့ မိုးလည္း လင္းေတာ့မယ္.. မီကလည္း ပ်က္ေနတယ္.. မီးစက္ ထေမာင္းစမ္း”


ဖိုးသိႀကားလည္း မထခ်င္ထခ်င္ျဖင့္ ထရပါေတာ့သည္။ ေခါင္းရင္းက ျပတင္းေပါက္ကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့ ေလႏုေအး

ေလးက အပ်ိဳေလးရဲ႔ ထြက္သက္ပမာ ဖိုးသိႀကားရဲ႔ မ်က္ႏွာေပၚကို တို႔ထိရွိဳက္နမ္းသြားသည္။ အေရွ႔ဆီမွာေတာ့

ေရာင္နီ လာေတာ့မည္။ ဖုိးသိႀကားလည္း မက္ခဲ့ရေသာ အိပ္မက္ကို ဆက္လက္မက္ခ်င္ပါေသာ္လည္း အခ်ိန္

မရွိေတာ့ျပီမို႔ သက္ျပင္းကို ဟင္းခနဲခ်ရင္း မ်က္ႏွာသစ္ရန္ ထြက္ခဲ့ပါေတာ့သတည္း..။



အားလံုးကို ခ်စ္ခင္ေလးစားေသာ.. ဖိုးသိႀကား (06/03/2012)