ဖြတ္ေအာက္ခံႏိုင္ငံေရာက္ ဖိုးသိႀကားရဲ႔ ရင္ဖြင့္ေပးစာ

ဟဲလို 
အားလံုး..မာကလာပင္.. မဂၤလာပါ..
အားလံုးေသာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ မိတ္ေဆြ သဂၤဟအေပါင္းတို႔.. က်ေနာ္ဖိုးသိႀကား ရိုးသားစြာ စကားဆုိပါမည္။
က်ေနာ္ရဲ႔ ေစတနာစကား ေ၀ဒနာအမွားျဖစ္ခဲ့ပါက လြန္တာရွိ ၀န္တာမိပါလို႔ ေျပာလိုက္ပါရေစ...။

ေရွးဦးစြာ intro မိတ္ဆက္္ အေနနဲ႔ေျပာရေသာ္ က်ေနာ္သည္ ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္စားျပီး ျမန္မာျပည္ ျပင္ပအာရွ
ႏိုင္ငံတခုမွာ အလုပ္လုပ္ေသာ အလုပ္သမားတေယာက္သာ ျဖစ္ပါ၏။ တခ်ိဳ႔တခ်ိဳ႔ ဘူမသိကိုးမသိ နာလပိန္းတုန္း
တခ်ိဳ႔ စြတ္စြဲသလို ႏိုင္ငံေရးခုတုံးလုပ္ ေဒၚလာေတြတုပ္ေနတဲ့ သူတို႔အေခၚ ေဒၚလာစား ႏိုင္ငံေရးသမား မဟုတ္ပါ။
 မိမိရဲ႔ ကာယ။ညာဏအားမွ ရရွိေသာ လုပ္အားချဖင့္ ေဒၚလာမစား ထမင္းသာစားေသာ ျမန္မာလူမ်ိဳးတဦးပါ။

ထိုသို႔ တိုင္းျပည္ျပင္ပမွာ ေနရေသာ္လည္း မိမိႏွင့္ စိတ္တူကိုယ္တူ အဖြဲ႔မ်ားမွာ မိမိႏိုင္ငံႏွင့္လူမ်ိဳးအတြက္ ႏွမ္းေစ့
တေစ့မွ်ေလာက္ ေငြအားလူအား တတ္ႏုိင္သမွ် ပ့ံပိုးကူညီခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္လည္း ကိုယ့္လိပ္ျပာကိုယ္လံုခဲ့ပါတယ္။

ထားပါေတာ့။ အဓိက က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ယခုအခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ဟာ အခါအခြင့္ႀကံဳလို႔ က်ေနာ္တို႔တိုင္း
ျပည္ ဖြတ္ေအာက္ခံႏိုင္ငံႀကီးဆီ ျပန္ေရာက္ေနခ်ိန္မွာ ျမင္ေတြ႔ႀကားသိ ရသမွ်ေတြဟာ ရင္ထဲံမွာ ကလိကလိ ျဖစ္
လာလို႔ ရင္ဖြင့္လိုက္ရျခင္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ က်ေနာ့္ရဲ႔ ကလိကလိေတြကို ရင္ဖြင့္ျဖစ္ေအာင္ တြန္းအားေပးလိုက္တာကေတာ့ ဟိုေန႔ညက ႀကည့္
လိုက္ရတဲ့ DVB TV မွ Talk2DVB အစီအစဥ္ေလးပဲျဖစ္ပါတယ္။ (အမသီတာေရ႔ အမနဲ႔ ဦးေနေဇာ္ႏိုင္တို႔ရဲ႔
Talk2DVB အစီအစဥ္ကို ႀကည့္လိုက္ရျပီး သကာလ က်ေနာ္လည္းရင္ဖြင့္ခ်င္လို႔ ခုလို ေရးလိုက္ရတာပါ။ အမ
သီတာတို႔ဆီကို စာေရး ရင္ဖြင့္လိုေသာ္လည္း က်ေနာ့ရဲ႔ ရင္တြင္းစကားေတြက မ်ားျပားေနလို႔ ဒီကေနပဲ ရင္ဖြင့္
လိုက္တာ..အမသီတာေရ႔)

ပထမဆံုး ရင္ဖြင့္ခ်င္တာကေတာ့ ေငြစကၠဴကိစၥပါ။ ဘယ္ႏိုင္ငံ ဘယ္တိုင္းျပည္မွာမဆို အသံုးအ၀င္ဆံုး အေရး
အပါဆံုး၊ တန္ဖိုးအရွိဆံုး အရာကိုျပပါဆိုရင္ အဆိုပါႏိုင္ငံရဲ႔ ေငြစကၠဴပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီအတြက္လည္း သက္ဆိုင္ရာ
ႏိုင္ငံေတြဟာ သူတို႔ရဲ႔ ေငြေႀကးေတြကို အဆင္ေျပေျပ ကိုင္ေဆာင္သံုးစြဲႏိုင္ဖို႔ ထုတ္လုပ္ထားႀကပါတယ္။ က်ေနာ္ျမင္
ဖူးသမွ် ႏိုင္ငံတကာေငြစကၠဴေတြဟာ သူဟာနဲ႔သူ တင့္တယ္ႀကပါတယ္။ စကၠဴဆိုလည္း စကၠဴအေလ်ာက္။ ဒဂၤါး အ
ေႀကြဆိုလည္း အေႀကြအေလ်ာက္ ေကာင္းမြန္ႀကပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာေတာ့ ေငြစကၠဴမ်ားကေတာ့ သိႀကတဲ့
အတိုင္း အႏူလက္ကမွ က်က္သေရရွိလွဦးမယ္။ စုတ္ျပတ္ညိဳမြဲစုတ္ျပဲ ေနႀကပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ႔ အေသးဆံုးေငြ
ေႀကးျဖစ္ေနတဲ့ ၁၀၀တန္ ၂၀၀ တန္ေတြက အဆိုးဆံုးေပါ့။ ဒါ့အျပင္၁၀၀ အစား သႀကားလံုးတို႔ တစ္ရွဴးတို႔ ျပန္အမ္း
ေနႀကတဲ့ ညဏ္ႀကီးရွင္ ေတြကိုပဲ ခ်ီးက်ဴးရမလား မသိပါဘူး။ အေႀကြေတြက တေန႔တျခား ရွားရွားလာလိုက္တာ
တေန႔တေန႔ အိပ္ထဲမွာလည္း သႀကားလံုးေတြ တစ္ရွဴးေတြက မ်ားမ်ားလာလို႔ ဆိုင္တဆိုင္ေတာင္ ဖြင့္လို႔ရေလာက္ပါျပီ။

သူမ်ား တိုင္းျပည္ေတြမွာ အေႀကြကို ငါးျပား ဆယ္ျပားမွအစ အေႀကြစနစ္ မပေပ်ာက္ေအာင္ ဘယ္ပစၥည္းမဆို
၉၅ျပား၊ ၉၉ျပား စသျဖင့္ ျပားစြန္းမ်ားက်န္ေအာင္ ေရာင္းခ်ႀကပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာေတာ့ ပစၥည္းတန္ဖိုး
ေတြဟာ သုညအားကိုးလို႔ ၁၀၀၊၁၀၀၀၊၁၀၀၀၀ စသျဖင့္ ရာျပည့္ ေထာင္ျပည့္ ေသာင္းျပည့္ အျပည့္ကိန္းေတြကို
ဦးစားေပးေနႀကေတာ့ ေႀသာ္တို႔ႏိုင္ငံႀကီးဟာ အေႀကြေတာင္မသံုးတဲ့ ခ်မ္းသာတဲ့ႏိုင္ငံႀကီးပါလားလို႔ ႀကံဖန္ ဂုဏ္ယူ
မိပါေႀကာင္း။ ဖိုးသိႀကားရဲ႔ ညဏ္မြဲေလးနဲ႔ ေတြးႀကည့္မိတာကေတာ့ ႏိုင္ငံတကာ ေငြစကၠဴမ်ားအလယ္မွာ မ်က္ႏွာ
ငယ္ေနရတဲ့ အဆိုပါ စုတ္ျပတ္သတ္ေနတဲ့ ေငြမြဲေလးေတြကို သဲမေကာ္ေထာင္လဲ ေငြစကၠဴမ်ားနဲ႔ လဲလွယ္သံုးစြဲ
ေငြေႀကးမေဖာင္းပြေစရန္ ထိုထို အစုတ္အျပဲမ်ားကို ေဖ်ာက္ဖ်က္လိုက္လို႔ မရႏိုင္ဘူးလားဆိုတဲ့ အေတြးကိုလည္း
ခပ္ေႀကာင္ေႀကာင္ ေတြးမိပါရဲ႔..။

ရန္ကုန္ဇနပုဒ္မွာ ေနတဲ့ ဖိုးသိႀကားတေယာက္ ေနျပည္ေတာ္ျမိဳ႔ေတာ္ႀကီးနဲ႔ ေ၀းကြာလွတာမို႔ ေနျပည္ေတာ္ရဲ႔
လမ္းပမ္း ဆက္သြယ္ေရး မည္သို႔ရွိသည္မသိ။ ဖိုးသိႀကားမွာ သြားစရာလာစရာရွိလွ်င္ ဘတ္စ္စကားသာ အားထား
ရတာမို႔ ရန္ကုန္က ဘတ္စ္စကား စီးရတဲ့ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားဟာလည္း ဖိုးသိႀကားကို ကလိကလိျဖစ္ ရျပန္ပါတယ္။

၂၀၀တန္ ၃၀၀တန္ အထူးကားေတြ ေပၚလာတာ ႀကိဳဆိုပါတယ္။ သို႔ေသာ္ ကားေတြကပဲ နည္းတာလား? ခရီး
သည္ေတြကပဲ မ်ားတာလားမသိ ထာ၀ရအျမဲ က်ပ္သိပ္ခဲ ေနႀကတာကေတာ့ ဖိုးသိႀကား ကိုယ္ေတြ႔။ ေနာက္ျပီး
လကမာၻမွာ ေမာင္းေနႀကရသလို ခ်ိဳင့္ေတြခြက္ေနတဲ့လမ္း အလယ္ Block ေတြမရွိတဲ့လမ္းမွာ ႀကမ္းခ်င္သလို
ႀကမ္း.. ရမ္းခ်င္သလိုရမ္းနဲ႔ Formula One က Racer ေတြေတာင္ ရွီးေဖာ ေခၚရေလာက္ေအာင္ ျမန္မာျပည္က
Driver ေတြကလည္း ကားေပၚက စာတန္းေတြ ေဘးခ်ိတ္ ေရွးအတိတ္က ဂ်က္ေလယာဥ္ ေမာင္းရပါလို၏လို႔
ဆုေတာင္းခဲ့ႀကသလားမသိ။ ခရီးသည္ေတြကေတာ့ ေန႔စဥ္ဘုရားတ ကုသိုလ္ေတြရလို႔။ ဒီႀကားထဲ ကိုေရႊစ
ပယ္ယာမ်ားကလည္း လက္တို႔ေတာင္းရင္ ရွက္ဖို႔ ေကာင္းတယ္ဆိုတာ သူတို႔သာက်င့္သံုးတာ ကိုယ္တိုင္ေတာ့
မလိုက္နာႀက.. အေႀကြဆိုျပန္မအမ္းခ်င္.. အေႀကြရွိရင္လည္း မရွိ။ မရွိရင္လည္းမရွိ ဆိုျပီး မရွိစကား ကန္ထရိုက္
စြဲထားႀကေလေတာ့ ဖိုးသိႀကားတို႔ ခရီးသည္ေတြမွာ ေလတာေပါ့ဗ်ာ လို႔သာ ေအာ္လိုက္ခ်င္ပါသည္။

ကားမ်ားကိုလည္း ခရီးသည္မ်ားအတြက္ လံုေလာက္ေအာင္ တို႔ခ်ဲ႔ေျပးဆြဲဖို႔ လုပ္ႀကပါဦး တာ၀န္ရွိ အစိုးရ
လူႀကီးမင္းတို႔.. ခုေတာ့ ဖိုးသိႀကားတေယာက္ ကားတေခါက္စီးျပီးရင္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ၁ေပါင္ ၂ေပါင္ က်က်
သြားလို႔ ကားေပၚက အဆင္း ဗိုက္ျပန္တင္းေအာင္ ျပန္ျပန္ျဖည့္ေနရတာ အလုပ္တခု..။ ေတာ္ႀကာ ဗိုက္ပိန္သြားလို႔
ေဘာင္းေဘာင္းက ေရွာေရွာက်ေတာ့ ေဒါပြတဲ့ မမနဲ႔ေတြ႔ရင္ မလိုအပ္ပဲ ရံုးျပင္ကနားေရာက္မွာ စိုးလို႔႔ဗ်ိဳ႔။

ခုဆိုရင္ ေကတီဗြီ၊ မာဆတ္နဲ႔ ႏိုက္ကလပ္ေတြကို ရက္၁၀၀ စီမံခ်က္နဲ႔ ႏွိမ္နင္းေနႀကပါတယ္။ ဖမ္းလည္းဖမ္း
ပါတယ္။ သို႕ေသာ္ျငား အဖမ္းခံႀကရသူမ်ားမွာ တကယ့္အေရးပါ အရာေရာက္သူမ်ား မဟုတ္ဘဲ လက္ေအာက္
ငယ္သား ေကာ္မရွင္စား အစြယ္အပြားေလးမ်ားသာ။ ဖမ္းသူေတြကလည္း အေသးစားေလးေတြကို အေရးထား
ဖမ္းဆီးေနေပမယ့္ တကယ့္ အဓိပတိ ဒိုင္ခ်ဳပ္ႀကီးေတြကေတာ့ ပန္းပန္လ်က္ပါ။ ဖိုးသိႀကားတို႔ ရပ္ကြက္မွ
အစြယ္အပြားေလးေတြ ပါပါသြားေပမယ့္ ၂လံုး ၃လံုး ယႏၱရား ႀကီးကေတာ့ အရွိန္မပ်က္ ဆက္လက္ ခ်ီတက္
ေနဆဲ။ ဖိုသိႀကားလည္း မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ ေမးျမန္း စူးစမ္းလိုက္ေတာ့ အဆိုပါ အဓိပတိႀကီးမ်ားမွာ ယူနီေဖာင္း
၀တ္ ယူနီေဖာင္းခ်ြတ္ လူႀကီမင္းမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္ရာ ပတ္သက္ေႀကာင္း မိသားစု၀င္မ်ား ျဖစ္လို႔ ေနပါတယ္။

ဒါေႀကာင့္လည္း ႏွိမ္ႏွင္းေရးသမားမ်ားဟာ မထိရက္မတို႔ရက္ ျဖစ္ေနႀကတာကိုးဗ်. သစ္တပင္မွာ ေရေသာက္ျမစ္
ရွင္သန္ေနသေရြ႔ အပင္မွာ ရွင္သန္ေနျမဲ ျဖစ္မွာပါ။ ခုလဲ တကယ့္ေရေသာက္ျမစ္ႀကီးေတြကို မျဖိဳႏိုင္သေရြ႔ေတာ့..
အင္း... "ထူးမျခားနား" ပတ္ပ်ိဳးကိုသာ ထပ္တိုးလို႔ ဆိုေနမိပါေတာ့တယ္..။

ႏိုင္ငံတကာမွာ Cyber စစ္ပြဲေတြအတြက္ ျပင္ဆင္ႀက ကာကြယ္ႀကဖို႔ အားထုတ္ေနခ်ိန္မွာ ဖိုးသိႀကားတို႔ တိုင္း
ျပည္မွာလည္း ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ကာကြယ္တဲ့အေနနဲ႔ Internet Connection မ်ားးကို ေႏွးေကြးေအာင္ သံုးမရ
ေအာင္ စီမံေဆာင္ရြက္ ေနႀကပါတယ္။ ဒါဟာလည္း ထိေရာက္တဲ့ နည္းလမ္းတရပ္လို႔ ယူဆထားႀကတယ္ ထင္
ပါရဲ႔.. ဟုတ္တာေပါ့ေနာ္. Internet ေကာင္းေကာင္း သံုးမရေတာ့ ျဖစ္ေပၚလာမယ့္ Risk ေတြကလည္း နည္းပါး
သြားမွာေပါ့ေနာ့။ လံုးလံုးမွ သံုးမရရင္ ဒံုးဒံုးခ် စိတ္ေအးရဘီေပါ့..။ ဒါေပမယ့္ေပါ့ဗ်ာ.. အဟြန္း.

ဖိုးသိႀကားတို႔လို မိတ္ေဆြမင္သူ သူငယ္ခ်င္းခင္သူေတြအတြက္ေတာ့ စိတ္ႏွလံုး ခ်ံဳးခ်ံဳးက်ေနရပါတယ္။ သူငယ္
ခ်င္းမိတ္ေဆြေတြနဲ႔ စကားစမည္ သတင္းအခ်က္အလက္ ဖလွယ္ခ်င္ေသာ္လည္း လိပ္ကိုဘိုးေတာ္ ခရုကို အေဖ
ေတာ္ထားတဲ့ ေကာ္နက္ရွင္ဟာ အ၀ီစိကို မႀကာခဏ အျမဲတမ္းကို အလည္ေရာက္ေရာက္သြားပါတယ္။ ဖိုးသိ
ႀကားမွာေတာ့ ျပန္တက္လာႏိုး တက္လာႏိုးနဲ႔ ထိုင္ေစာင့္ရင္း ငုတ္တုတ္ေတြေမ့ အိပ္မက္ေတြမက္ ေဟာက္သံေတြ
ဆက္ခဲ့ရတယ္။

တခ်ိဳ႔ဆို ဖိုးသိႀကားကို မာနႀကီးသူ စိတ္ႀကီး၀င္သူလို႔ေတာင္ ထင္ေနႀကဘီခင္ဗ်.။ သူတို႔ထင္မယ္ဆိုရင္လဲထင္
စရာပဲ။ သူတို႔က လာ "ဟိုင္း" ခ်ိန္မွာ က်ေနာ္ဖိုးသိႀကားကေတာ့ ျပန္ "ဟိုင္း" ဖို႔ေနေနသာသာ "ဟ" ခ်ိန္ေတာင္
မရလိုက္။ လိုင္းေတြက က်က်သြားလို႔ေလ။ ဒီအတိုင္းသာဆိုရင္ေတာ့ ႀကာရင္ ဖိုးသိႀကား မရိုးသားဘူး ဆိုျပီး
အားလံုးက စြန္႔ပယ္သြားမွာကိုလည္း စိုးရိမ္မိပါရဲ႔.. ဒါေႀကာင့္ အားလံုးကိုေျပာခ်င္တာက က်ေနာ္ဖိုးသိႀကားေလး
ကို ေဗြမယူပါနဲ႔.. က်ေနာ့္ရပ္ရြာမွာ အင္တာမနက္ႏိုင္တဲ႔အတြက္ သင္တို႔နဲ႔ အဆက္အသြယ္ မလုပ္ႏိုင္တဲ့ က်ေနာ္
ဖိုးသိႀကားကို ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ..လို႔ပဲ ရုကၡစိုးမင္းကို ေတာင္းပန္တဲ့ သရုပ္ေဆာင္ဟိန္းမင္း ေလသံနဲ႔ပဲ ႏွပ္သံ
ေႏွာလို႔ ေျပာလိုက္ရေႀကာင္း...။

အင္းမေကာင္းတာေတြခ်ည္း ေျပာေနရတာ အားလည္း နာလွပါတယ္။ ျမင္ေတြ႔ႀကားသိ ေနရတာေတြကလည္း
ေကာင္းကရွား မေကာင္းတာေတြ မ်ားေနေလေတာ့ အခက္သားကလားဗ်ာ..။ ဒါေတာင္ အမ်ားႀကီး အမ်ားႀကီး
က်န္ေသး။ ညည လူႀကီးလူေကာင္း အမည္ခံသူမ်ားရဲ႔ သားသမီးေတြရဲ႔ Racing ေတြႏိုက္ကလပ္မွာ ရိုက္ႏွက္ႀက
တဲ့ သတင္းေတြ၊ ဗိုလ္မွဴးကေတာ္ ဖြင့္ထားတဲ့ မာဆတ္မွ အေရာင္းစာေရး(ေတာမွေခၚလာစဥ္ ေျပာဆိုခဲ့တဲ့ အလုပ္)
အမည္ခံျပီး ၎တို႔ရဲ႔ ဘ၀ေတြကို ေရာင္းကုန္အျဖစ္ေရာင္းခ်ေနႀကရတဲ့ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးေလးေတြ။ မေတာ္
မတရားနဲ႔ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေတြ တေန႔တျခား တိုးပြားေနတဲ့ လူတစုနဲ႔ အေစာ္ကားခံေနႀကရတဲ့ လူထု..  စားစရာ
မရွိတဲ့သူနဲ႔ ထားစရာမရွိတဲ့သူ စသည္ျဖင့္ ကြာျခားလြန္းလွတဲ့ လူတန္းစား၂ရပ္.. ေသနတ္သံ ဗံုးဆံေတြေအာက္
ဒုကၡေတြ ေရာက္ေနႀကရတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြ.. စံုလို႔ စံုလို႔ပါပဲဗ်ာ..။

အင္းေကာင္းတာေလးေတြ ရွာေဖြေတြးလိုက္ဦးမွ ရွာစမ္း..ရွာစမ္း..ဟား..ရွားမွရွားပါကလား.. မျဖစ္ေသးပါဘူး။
ျဖစ္ညွစ္ရွာလိုက္ဦးမွ.. ေႀသာ္..ေတြ႔ဘီ..ေတာ္ပါေသးရဲ႔ ေရးစရာေလးရလို႔.. ဟူး..ေမာလိုက္တာ. ဘာတဲ့ ႏိုင္ငံ့
၀န္ထမ္းေဟာင္းေတြ ပင္စင္ေငြေတြ တိုးတဲ့သတင္းပါ။ ဒါေလးက ကူသြားလို႔ ေရးစရာေလး ရွိသြားတာ..။ အဲဒီ
သတင္းကိုေတာ့ မုဒိတာပြားစြာ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ ႀကိဳဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တက္ဖို႔ရမယ္ရွာေနတဲ့ ကုန္ေစ်း
ႏွဳန္းကိုလည္း တားဆီးဖို႔ လိုမယ္ဗ်ိဳ႕..

ေနာင္ကိုလည္း ေကာင္းျခင္းေတြ မဂၤလာရွိတဲ့ အေႀကာင္းအရာေတြကိုပဲ ရင္ဖြင့္ခ်င္တဲ့ က်ေနာ္ဖိုးသိႀကား ရင္ထဲ
မွာေတာ့ မေကာင္းတာေတြ ရွားျပီး ေကာင္းတာေတြ မ်ားလာမယ့္ ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး ျဖစ္လာႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းရင္း..

အားလံုးကို ခ်စ္ခင္ေလးစားတဲ့.. ဖိုးသိႀကား (09/07/2011)