ဟိုတစ..ဒီတစ အေတြး အပိုင္းအစမ်ား

အားလံုးပဲမဂၤလာပါ။ က်ေနာ္ Note အသစ္မေရးႏုိင္တာ အေတာ္ႀကာသြားပါဘီ။ ျပီးခဲ့တဲ့လက အခ်ိန္အခက္အခဲ
ေႀကာင့္ Online မတက္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး..။ Online ျပန္တက္ႏိုင္တဲ့အခါမွာေတာ့ က်ေနာ္အာရံုေတြမလန္းဘဲ စိတ္ဓါတ္
ေတြက်ေနလို႔ မေရးႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒီေနရာမွာ ေက်းဇူးတင္စကားေျပာခ်င္တာက က်ေနာ္စိတ္ေတြေလေနတ့ဲအခ်ိန္
က်ေနာ့္ကို အားေပးစကား ေျပာေပးႀကတဲ့ က်ေနာ့္ဘက္ကရပ္တည္ေပးခဲ့ႀကတဲ့ ကိုဖက္တီး၊ Chs Hlaing၊ ကို
ေသာင္းဟိန္း၊ ညီမ Sophia Sofia Chan နဲ႔ ညီမေလးခ်စ္သဲနဲ႔တကြ Online ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားကို ေက်းဇူး
အထူး တင္ရွိပါေႀကာင္း ေျပာႀကားလိုက္ရပါတယ္။ ခုက်ေနာ္ လက္ရွိခံစားေနရတာေလးေတြကို ေရးခ်လိုက္ပါတယ္။



ဟိုတစ..ဒီတစ အေတြး အပိုင္းအစမ်ား 

ငါ့ရဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာ "၀ုန္း" ကနဲ ဗုံးတလံုးကြဲဲသြားတယ္။ လွမ္းႀကည့္လိုက္ေတာ့ ေသြးသံတရဲရဲနဲ႔ အနိဌာရံုျမင္ကြင္း..
ႏွဳတ္ဖ်ားမွ စုတ္တခ်က္သပ္မိတယ္..ကြ်တ္..ဘယ္သူေတြက ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔လုပ္လုပ္ ငါကေတာ့ခုလို အႀကမ္းဖက္
လုပ္ရပ္ေတြကို ရုတ္ခ်မိတယ္။ ဘာေႀကာင့္လဲ??? ခံလိုက္ရတာ ငါ့ျပည္သူေတြျဖစ္လို႔ေပါ့..။
တကယ္လို႔ ဒီဗံုးဟာ ျပစ္ဒဏ္ထိုက္တဲ့သူေတြဆီမွာ ေပါက္ကြဲခြင့္ႀကဳံခဲ့မယ္ဆိုရင္...ငါမေပ်ာ္ရင္ေတာင္ ၀မ္းနည္းမွဳမ
ေဆာင္ေလာက္ဘူး။ ဒါေႀကာင့္ ေသခ်ာတယ္..ငါဟာ အတၱမကင္းေသးဘူး။ ငါတို႔ရဲ႔ျပည္သူဆိုတဲ့ ငါစြဲက ငါ့မွာ ေသရြာ
ထိေပ်ာက္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ငါေက်နပ္တယ္။ (အရွင္ဘုရား..တပည့္ေတာ္ကို ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟ၊
မာန၊အတၱ တို႔နဲ႔ ကင္းေ၀းရာအမွန္ ျမတ္နိဗၺာန္ကို လမ္းညႊန္ပို႔ေဆာင္ေပးေတာ္မူပါဘုရား..ထို႔အတူပဲ တပည့္
ေတာ္တို႔ရဲ႔ျပည္သူေတြကိုလည္း ဆင္းရဲျခင္းကင္းေ၀းျပီး ခ်မ္းသာျခင္းေတြ ေရာက္ေအာင္ ေဆာင္က်ဥ္းေပး
ေတာ္မူပါဘုရား) ငါ့ႏွဳတ္ဖ်ားက ဆုေတာင္းတခ်ိဳ႔ ေသြးရုးေသြးတန္းနဲ႔ ခုန္ေပါက္ထြက္က်ကုန္တယ္...။

ခုဆိုရင္ ေနျပည္ေတာ္မွာ လႊတ္ေတာ္ႀကီး ဆင့္ေခၚေနတယ္။ ငါကေတာ့ ဖြတ္ေတာ္ႀကီးလို႔ နာမည္ေပးခ်င္ရဲ႔။ ႀကားရတာ
ကေတာ့ ၁၀မိနစ္၊၁၅မိနစ္ ေလာက္ပဲတက္ရတယ္။ သူတို႔ အတည္ျပဳျပီးသားအမိန္႔ေတြ ဥပေဒေတြကို နားေထာင္ရံုတဲ့
စားရိတ္ကေတာ့ မဆိုးဘူး တေန႔ တေသာင္းေပးတယ္ဆိုပဲ။ သတင္းကေတာ့ မ်ိဳးစံု..ႀကံ႔နဲ႔ဖြတ္ ခြဲႀက၊ျပဲႀကသတဲ့။ ခ်ီး
ထုတ္လက္ေဆာင္ရထားတဲ့ ျမိဳ႔ေတာ္၀န္တေယာက္ကေတာ့ျဖင့္ ပုဆိုးလွန္ျပရျခင္းေတာင္ မေထာက္ပဲ ေဘးထိုးေခ်ာင္
ပို႔ခံေနရလို႔ ကိုေႀကကြဲေနဘီ ဆိုျပီးေပါက္ကြဲေနေလသတဲ့။ ဒီေနရာမွာ တခုေတြးမိတာက လြတ္ေတာ္အေဆာက္အဦး
တြင္းမွ သစ္ပင္ေတြမွာ သစ္ေခါင္းေတြရွိခဲ့ရင္ လႊတ္ေတာ္အငတ္(အမတ္)ေတြရဲ႔ ေပါက္ကြဲသံစဥ္ေတြ ဖြင့္ထုတ္ရာေန
ရာတခုျဖစ္မွာမလြဲဘူး။ ေနာင္တခ်ိန္ အဲဒီသစ္ပင္ေတြကို ခုတ္လွဲျပီး အိုးစည္၊ဗံု စတဲ့ တူရိယာေတြျပဳလုပ္လိုက္ရင္ျဖင့္
ယခင္ ပံုျပင္ထဲက ဘုရင္ႀကီးဖြဲခိုးစားတယ္ေဟ့ ဆိုတာထက္ပိုျပီးလန္းတဲ့ စကားလံုးေတြ ထြက္လာမွာပဲလို႔ ေတြးမိတယ္။
ခုေတာ့ စိတ္ပူမိတာက ေတာ္ႀကာ လႊတ္ေတာ္ကအျပန္ အငတ္ေတြကို ဆြ႔ံအနားမႀကားေဆးရံုပို႔ျပီး ေဆးစစ္ရခ်င္ရႏိုင္
တယ္..လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဘာမွေျပာခြင့္မရလို႔ေလ..

ေနာက္တခုက ခုတေလာ လစာေတြတိုးမယ္ဆိုတဲ့သတင္း...ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ကေတာ့ သိန္းငါးဆယ္တဲ့
အမွန္ျဖစ္လာမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကမာၻေပၚမွာ စကၤာပူ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျပီးရင္ လစာအမ်ားဆံုးျဖစ္ေတာ့မွာေပါ့။ အင္း..တို႔ႏိုင္ငံ
ႀကီးတိုးတက္ေနပါတယ္။ ေခတ္မီေနပါဘီဆိုတဲ့ သေကာင့္သားေတြကေတာ့ လက္ခေမာင္းခတ္ဦးမွာေပါ့။ ႏိုင္ငံတကာ
နဲ႔ ရင္ေဘာင္တန္းႏိုင္ဘီဆိုျပီးေတာ့..ငါတို႔ျပည္သူေတြအတြက္ကေတာ့..ဟင္း..မလြယ္ပါလား။ ခုေတာင္ လစာတိုးမယ္
ဆိုတဲ့သတင္းက သဲ့သဲ့..တို႔ျပည္သူေတြကေတာ့ ယဲ့ယဲ့ပဲ က်န္ေတာ့တယ္။ တက္လိုက္ႀကတာ.တက္ေနလိုက္ႀကတာ..
မီးပံုးပ်ံတို႔ မိုးပ်ံပုေပါင္းတို႔က အရွံဳးေပးေနရဘီ။ ေဒၚလာေစ်းကစလို႔ တို႔စရာနံနံပင္ကအဆံုး ေလာင္စာဆီေတြဆိုရင္ေတာ့
ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့။ စံခ်ိန္ေတြခ်ိဳးျပီး စံခ်ိန္သစ္ေတြ အျပိဳင္အဆိုင္ တင္ေနႀကတာ.။ ေႀသာ္..အဖက္ဖက္က မတိုးတက္
တာမရွိ ဆိုတဲ့စကား မွန္သြားပါေရာလား..

၂၀၁၁ ဟာထူးျခားတဲ့ႏွစ္တစ္ႏွစ္ပါ.။ ႏွစ္သစ္ကစလို႔ အာဖရိကနဲ႔ အာရပ္ကမာၻမွာ ေျပာင္းလဲမွဳေတြ ျဖစ္ေပၚခဲ့ဘီ။ အနိစၥ
တရားရဲ႔ ေအာက္မွာ အာဏာရွင္ေတြဟာ တဖုတ္ဖုတ္နဲ႔ ျပဳတ္က်ကုန္ႀကဘီ။ တူနီးရွားက ဘင္အလီ ႏိုင္ငံကထြက္ေျပး
အီဂ်စ္က မူဘာရက္ရာထူးက စြန္႔လိုက္ရတဲ့ေနာက္ လစ္ဗ်ားမွာေတာ့ ကဒါဖီအေပၚ ေအာင္ပြဲခံဖို႔ အသင့္။ ခုလို ေအာင္
ျမင္တာဟာ တပ္မေတာ္နဲ႔ျပည္သူ ညီညြတ္စြာေဖာ္ေဆာင္ခဲ့ႀကလို႔ပါ။ တပ္မေတာ္က ျပည္သူ႔ဘက္ကရပ္တည္၊ ျပည္သူ
က တပ္မေတာ္နဲ႔ လက္တြဲလို႕႔လမ္းေႀကာင္းအမွန္ ေလွ်ာက္ခဲ့ႀကလို႔ပါ။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႔ တပ္မေတာ္သားေတြကလည္း ျပည္
သူ႔ဘက္က ရပ္တည္ေပးမယ့္ ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္သားေတြအျဖစ္ ျမင္ေတြခ်င္လိုက္တာ..ထပ္ျပီးဆုေတာင္းမိျပန္ဘီ
(အရွင္ဘုရား..တပည့္ေတာ္တို႔ရဲ႔ တပ္မေတာ္သားေတြကိုလည္း ျပည္သူ႔တပ္မေတာ္သားေတြျဖစ္ေအာင္ စိတ္
ထားေတြ ေျပာင္းလဲလာေအာင္ စြမ္းေဆာင္ေပးေတာ္မူပါဘုရား..)

ခုတေလာ စိတ္ေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး တက္တက္ႀကြႀကြ ျပန္ျဖစ္လာတယ္.။ တျခားႏိုင္ငံေတြမွာ အာဏာရွင္ေတြ ျပဳတ္
က်သလို ငါတို႔ႏိုင္ငံမွာလည္း ဘာလို႔မျဖစ္ႏိုင္ရမွာလဲ ဆိုတဲ့အေတြး နဲ႔အတူ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ျပန္ရွင္သန္လာတယ္။
ခုဆိုရင္ လူငယ္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြရဲ႔ အမ်ိဳးသားေရးစိတ္ဓါတ္ ျပန္လည္ရွင္သန္ႏိုးထမွဳေတြနဲ႔ ကြန္ယက္ေတြဖြဲ႔ႀက၊
Revolution အတြက္ JD(Just Do It) ေတြအျဖစ္လွဳပ္ရွားေနႀကတာ အားရမိတယ္..။ဒီေတာ့ ငါသည္လည္း ဘယ္
ေနရာေရာက္ေရာက္ JD တေယာက္ဆိုတဲ့ စိတ္ထားေမြး တက္ႀကြမွဳေတးေတြနဲ႔ လက္သီးကိုဆုပ္ ေတးတပုဒ္ဟစ္
ေႀကြးလိုက္တယ္။ စာသားကေတာ့ တေႀကာင္းတည္း....
အေရးေတာ္ပံု ေအာင္ရမည္.....လို႔...

စာတေႀကာင္းဖတ္မိတယ္..အနိစၥဟာ..နိစၥပါ...တဲ့...။
ေလာကႀကီးမွာျမဲတဲ့အရာ တခုပဲရွိတာ..အဲဒါမျမဲျခင္းတရားပါ..။ ဒါေပမယ့္ အနိစၥကို နိစၥအသြင္နဲ႔ ျပည္သူအေပၚ
လူလိုမျမင္ ဆက္ဆံခ်င္တဲ့ လူတခ်ိဳ႔ကေတာ့ အမွန္မျမင္ေသး..။တရားကို မျမင္တာလား။တရားကို မခင္တာလားမသိ..
ကိုယ့္အတြက္ပဲ ကိုယ္ႀကည့္လို႔ အတၱကတဖက္သတ္ အႏိုင္နဲ႔ပိုင္းထားတဲ့ ဘ၀မွာပဲ ေပ်ာ္၀င္နစ္ျမဳပ္ရင္း ပရဆိုတာသူတို႔
အတြက္ေတာ့ မႀကားဖူးတဲ့ စကားလံုးတလံုးအလား..သူတို႔အစား ငါရင္ေလးမိတယ္။ တဘ၀ဆိုတာ တခဏပါ.ထာ၀ရ
မျမဲတဲ့ စည္းစိမ္ေတြတိုးပြားေစဖို႔ ႏိုင္ငံေတာ္ေငြေတြခိုးထုတ္၊ လုပ္ငန္းေတြ လက္၀ါးႀကီးအုပ္နဲ႔ လက္တဆုပ္စာရဲ႔ ေခါင္း
ထက္မွာေတာ့ စိန္ေရာင္္ေတြ တလက္လက္..တို႔ျပည္သူေတြမွာေတာ့ တရိပ္ရိပ္တက္ေနတဲ့ ကုန္ေစ်းႏွဳန္းလိွဳင္းဂယက္
ေတြႀကားမွာ မနစ္ျမဳပ္ေအာင္ ရုန္းကန္ႀကိဳးစားရင္း ဆိုးရြားတဲ့ ဘ၀ေတြအတြက္ မိသားစုအေရး၊ ေမာင္ေလးညီမေလး
ေတြအတြက္ ေပးဆပ္..ေကတီဗြီ၊ႏိုက္ကလပ္၊မာဆတ္ေတြမွာ က်ဆံုးရရွာတဲ့ အမ်ိဳးေကာင္းသမီးေလးေတြအတြက္ ငါ့ရဲ႔
မ်က္ရည္စက္တခ်ိဳ႔ ေျမသို႔ သက္ခဲ့တယ္။

ကိုယ္ခ်င္းစာတရားလက္ကိုင္ထားျပီး ငါ့ညီမေလးေတြသာဆိုရင္ ဆိုတဲ့အေတြး ဆက္မေတြးရဲ..ငါသရဲေဘာေႀကာင္ေန
မိတဲ့အခ်ိန္ လူႀကီးလူေကာင္းအမည္ခံ လူတခ်ိဳ႔ကေတာ့ ေငြထုတ္ေတြပိုက္ ငိုက္စိုက္စိုက္နဲ႔ မိုက္ဇာတ္ေတြခင္းမိုးလင္း
ႀကတယ္။ အဆီျပန္မ်က္ႏွာေတြ ဘီယာ၊ ၀ီစကီရနံ႔ေတြ ေတြနဲ႔ မြန္းက်ံေနတဲ့ အခန္းထဲက မီးေရာင္မွိန္မွိန္ေအာက္မွ
အမ်ိဳးေကာင္းသမီးေလးေတြတခ်ိဳ႔ရဲ႔ မ်က္၀န္းေတြကေတာ့ ေတာက္္ပျခင္းကင္းမဲ့ျပီး ေဖ်ာ့ေတာ့ႏြမ္းလ်လို႔ေပါ့...။
လိုခ်င္မွဳေႀကာင့္ ေပးဆပ္ေနသူေတြအတြက္ မသနားမိေပမယ့္ လိုအပ္ခ်က္အတြက္ ေပးဆပ္ေနရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေလး
မ်ားအတြက္ ၀မ္းနည္းမိရင္း..ေႀသာ္..တို႔ႏိုင္ငံႀကီး တိုးတက္ေနတယ္ဆိုတာ ဒါေတြပါလား..ဆိုတဲ့အေတြးရင္နာနာ
နဲ႔ ေရးခ်လိုက္မိပါျပီ..။





အားလံုးကို ခ်စ္ခင္ေလးစားေသာ..ဖိုးသိႀကား (၀၁-၀၃-၁၀)