ဖိုးသိႀကား နဲ႔ နအဖ ဂီတပေဒသာပြဲေတာ္ႀကီး(၁)
တေန႔သ၌ က်ႏု္ပ္ဖိုးသိႀကားသည္ တာ၀တိ ံသာနတ္္ျပည္ရွိ စံနန္းေတာ္ေလသာေဆာင္မွ အျပင္သို႔ ရွဳေမွ်ာ္ေနခိုက္..
အလို..ဘာႀကီးပါလိမ့္..ေအာက္ကေန တရိပ္ရိပ္တက္လာေနတာ..ေျမာက္ကိုရီးယားက ဒံုးပ်ံလား..ဒါမွမဟုတ္ ကဒါ
ဖီတေယာက္ ေပါက္ကြဲျပီး ျပည္သူေတြကို ေစာက္တလြဲနဲ႔ ျပန္ပစ္လုိက္တဲ့ ဒံုးက်ည္လား..ဟဲ့..မာတလိတုိ႔ေရ..လုပ္ႀက
ပါဦးဟ ေတာ္ႀကာ ငါ့စံနန္းကို ၀င္တိုက္ေနမွ ငါဘံုေပ်ာက္လို႔ မိဖုရားတို႔ေဂဟာ ဆံုထံုးေနာက္ေသွ်ာင္ပါ ေနရဦးမယ္..
ႀကည့္လုပ္ႀကပါဦး ဟုဆိုကာ ထိုအခ်င္းအရာကို စိုးရိမ္တႀကီး စိုက္ႀကည့္ေနမိေလေတာ့သည္။
ကံေကာင္းသည္ ဟုဆိုရမည္လားမသိ ထိုတရိပ္ရိပ္တက္လာေသာ အရာမွာ ေလေႀကာင္းေျပာင္း၍ က်ႏ္ုပ္၏ စံနန္း
သို႔ မတိုက္ေတာ့ဘဲ စံနန္းနေဘးမွ တေရြ႔ေရြ႔ တက္သြားေလ၏။ က်ႏု္ပ္လည္း ထိုအရာကို ႀကည့္လတ္ေသာ္..
တိန္..ကုန္ေစ်းႏွဳန္းဆိုပါလား..ဟုတအံ့တႀသ ေရရြတ္လိုက္မ္ိေလသည္။ ဟုတ္ပါ၏။ ကုန္ေစ်းႏွဳန္းဟု စာတန္းခ်ိတ္
ဆြဲထားေသာ အဆိုပါ ပံုးထဲတြင္ေရႊ၊ေရနံ၊ဓါတ္ဆီစေသာ ေလာင္စာဆီမွစ၍ ဆန္၊ဆီ၊ငရုတ္၊ႀကက္သြန္၊ဟင္းသီးဟင္း
ရြက္အဆံုး မ်ိဳးစံု ပါ၀င္ေလ၏။
အံမယ္..ႀကည့္စမ္း..ဟိုအေကာင္ဓါတ္ဆီဆိုတဲ့ေကာင္နဲ႔ သူ ေဘာ္ေဘာ္ေတြက ငါ့ေတာင္ေျပာင္ျပသြားေသး။ မ်က္ႏွာ
ကိုက သံပုရာသီးသိႀကားလူး ထားသလို မခ်ိဳမခ်ဥ္နဲ႔.အင္း..ဘာေတြ ဘယ္လိုျဖစ္ကုန္ႀကပါလိမ့္.. ငါလည္း နယူးရီး
ယား(ဖိုးသိႀကားနဲ႔နယူးရီးယား) ျပီးထဲက လူ႔ရြာမဆင္းျဖစ္တာ ႀကာလွေပါ့..။ ေနာက္လဆိုရင္ေတာ့ သႀကၤန္ေရာက္ပီ။
ဒီႏွစ္ေတာ့ တနဂၤေႏြနတ္မင္းကို အနားေပးျပီး ငါကိုယ္တိုင္ဆင္းရမယ္။ ဒီေတာ့ ခုထဲက တေခါက္ဆင္းျပီး စနည္းနာ
ထားဦးမွ ဟု ေတြးမိကာ.မာတလိကိုေခၚကာ..
"ဟဲ့..မာတလိ..ရထားျပင္..လူ႔ျပည္ဆင္းေတာ္မူမယ္.."ဤသို႔ျဖင့္ က်ႏု္ပ္တို႔လည္း လူ႔ရြာသို႔ ေရာက္ခဲ့ရျပန္ေခ်ျပီတမံု႔။
လူ႔ျပည္သို႔ေရာက္ေသာ္..
ေရွးဦးစြာ လူႏွစ္ေယာက္ စကားမ်ားေနႀကသည္ ကို ေတြ႔ရေပသည္။ ဆိုက္ကားဆရာႏွင့္ ဆိုက္ကားစီးသူတို႔ ျငင္းခံု
ေနႀကျခင္းပင္..
"မင္းကြာ..ဒီလမ္းနဲ႔ဒီခရီး ကို ေန႔တိုင္းစီးေနႀက.. ခုေတာ့ မင္းဆိုက္ကားခက မမ်ားလြန္းဘူးလား"
"အရင္ကေတာ့ ဟုတ္တယ္အကို..ခုေတာ့ မမ်ားဘူး.အကိုလည္းသိတဲ့အတိုင္း ဆီေတြေစ်းတက္ကုန္ဘီေလ..ကားခ
ေတြေတာင္ တက္ကုန္ဘီ.."
"ဟ..ဟိုကဆီနဲ႔ ေမာင္းတာေလ..မင္းဆိုက္ကားက ဆီနဲ႔နင္းတာမွမဟုတ္တာ"
"သြားဘီ..အကိုကေတာ့ ေ၀းတယ္ဗ်ာ.ခုဆို.ကမာၻႀကီးက ေတာႀကီးတေတာ ျဖစ္ေနဘီေလ"
"မင္းႏွယ့္ကြာ.ရြာႀကီးတရြာ ျဖစ္ေနဘီ လုပ္စမ္းပါ.ကဲ..အဲဒီေတာ့ဘာျဖစ္လဲ"
"အဲဒီ ကတံုးဘဲကိုက္အယ္ေဇရွင္း ဆိုတဲ့ေခတ္ႀကီးမွာ.."
"လုပ္ျပန္ဘီ..ဂလိုဘယ္လိုင္ေဇးရွင္း ပါကြ."
"အင္း..အဲ..အဲလို အကိုေျပာတဲ့ ဟာႀကီးျဖစ္ေနတဲ့ေခတ္မွာ အရာရာဟာ ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္မွဳရွိေနဘီေလ။ တိုက္ရိုက္
မဟုတ္ရင္ သြယ္၀ိုက္စြာ ပတ္သက္ေနတာေပါ့။ ခုလည္း က်ေနာ္တို႔ ဆိုက္ကားက ဆီနဲ႔ မဟုတ္ေပမယ့္ ဆီနဲ႔ေမာင္းတဲ့
ကားခေတြေစ်းတက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔လည္း က်န္ေနခဲ့လို႔ မျဖစ္ဘူးေလ.."
"မင္းတို႔ကလည္း တက္ခ်င္ တက္ခ်င္တယ္ေျပာပါကြာ.."
"အကိုရယ္..က်ေနာ္တု႔ိက တက္ခ်င္လို႔ မဟုတ္ပါဘူး.အကို စဥ္းစားႀကည့္ဗ်ာ.. က်ေနာ့္မွာ သားသမီးသံုးေယာက္ရွိတယ္။
သူတို႔ ေက်ာင္းသြားရင္ ကားနဲ႔ သြားရတယ္။ ကားခေတြက အရင္ကထက္ပိုလာေတာ့ အဲဒီအပိုစရိတ္ေတြ ကာမိေအာင္
က်ေနာ္တို႔လည္း လိုက္တက္ရတာပါ။ ခုဆို က်ေနာ္တို႔တင္ဟုတ္ဘူး တျခား လူသံုးကုန္၊စားသံုးကုန္ေတြလည္း သယ္ယူ
စရိတ္ကာမိေအာင္ လိုက္တက္ေနႀကတာပဲကို.."
"ကဲပါ..စီးပြားေရးပါရဂူႀကီးရယ္..ေတာ္ပါေတာ့ ေတာ္ႀကာ ေဒၚလာေစ်းေတြ၊ စေတာ့ရွယ္ယာ ေစ်းကြက္ေတြပါ ေရာက္ေန
ဦးမယ္.။ဒီမွာပဲရပ္ပါေတာ့ ေရာ့ ဆိုက္ကားခ..တက္ႀကကြာ.တက္ႀက.မင္းတို႔တက္ေလ ငါတို႔ကေတာ့ က်ေလပဲ.."
"ဒီလိုဆို အကိုက ဘာေရာင္္းတာလဲဟင္. ေလးစားပါတယ္ဗ်ာ..ခုလိုစိတ္ဓါတ္မ်ိဳးရွိတာ"
"မေလးစားနဲ႔ကြ..ငါက်တာ.စိတ္ဓါတ္ကြ..စိတ္ဓါတ္..ဟြန္း.."ဟုဆိုကာ ထြက္သြားေလေတာ့သည္။ ႏွဳတ္မွလည္း တတြတ္
တြတ္ ေရရြတ္သြားေသးသည္။ "တက္လိုက္ႀကတဲ့ ကုန္ေစ်းႏွဳန္း..သိႀကားမင္း ဖင္ေတာင္ တက္ေဆာင့္ေတာ့မယ္.."
မာတလိမွာ ထိုစကားႀကားေသာ္ က်ႏ္ုပ္အားလွမ္းႀကည့္ကာ ျပံဳးတံု႔တံု႔ လုပ္ေနေလ၏။ က်ႏုပ္လည္း ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖင့္
ကဲ.မာတလိ..တျခားေနရာသြားရေအာင္ ဟုဆိုကာ လွမ္းထြက္ခဲ့ေတာ့ေလသည္။ ရင္တြင္းမွာေတာ့ " ကုန္ေစ်းႏွဳန္းက
က်ဳပ္ဖင္ကို ၀င္ေဆာင့္ရင္ေတာင္ တန္႔ေနဦးမယ္။ ခုေတာ့ က်ဳပ္ကိုပါေက်ာ္သြားဘီဗ်.."ဟူ၍...
က်ႏု္ပ္တို႔လည္း ဆက္လက္ထြက္ခြာလာရာ ေနရာတိုင္းတြင္ ပ်ံ႔လြင့္ေနသည္မွာ သႀကၤန္ေတးသံမ်ားမဟုတ္..။ ကုန္ေစ်း
ႏွဳန္းျမင့္မားမွဳေႀကာင့္ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေနႀကရေသာ ျပည္သူတို႔၏ ညည္းတြားသံမ်ားပင္ ျဖစ္ေခ်၏။ သို႔ျဖင့္ အမ်ိဳးသား
ဇတ္ရံုေရွ႔သို႔ ေရာက္ခဲ့ျပန္ေသာ္..
"ဟာ..ႏြားအဖြဲ႔(နအဖ) အထူးေစ်းေရာင္းပြဲေတာ္ႏွင့္ ပေဒသာကပြဲႀကီး ဆိုပါလား..၀င္ႀကည့္ႀကရေအာင္.."
အထဲသို႔ေရာက္ေသာ္..
အဓိကေရာင္းခ်ေသာ ပစၥည္းမ်ားမွာ ခ်ိတ္ထမီအေရာင္စံု အဆင္စံု ဒီဇိုင္းစံု ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီး အလွကုန္ပစၥည္းမ်ား ျဖစ္ႀက၏။
နအဖ လူႀကီးမ်ားမွာ လည္းႀကိတ္ႀကိတ္တိုး ၀ယ္ယူအားေပးေနႀကသည္ကို ေတြ႔ရွိရေပသည္။ သူတို႔စကားမ်ားနားေထာင္
ႀကည့္ပါက..
"တို႔ေတြလည္း ႏွစ္၃၀ေက်ာ္၄၀ ေဘာင္းဘီေတြပဲ ၀တ္ေနခဲ့ရတာ..ခုမွပဲ စိတ္ႀကိဳက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ၀တ္ခြင့္ရေတာ့
တယ္။ ႀကည့္ပါဦး..အဆင္ေလးက ခ်စ္ခ်ာေလးေနာ္.."ဟူ၍တမ်ိဳး
"ဟုတ္ပါ့..အေတာ္ဘဲ..ဒီႏွစ္သႀကၤန္မွာ ဒီအဆင္ေတြကို တေန႔တမ်ိဳး မရိုးေအာင္၀တ္ျပီး လမ္းသလားရမယ္.."ဟူ၍တဖံု
အမ်ိဳးစံု ႀကားရေပမည္။ က်ႏ္ုပ္တို႔လည္း ထိုအခ်င္းအရာမ်ား ျမင္ေတြ႔ႀကားသိရေသာ္ ေအာ္ဂလီဆန္လွျပီ ျဖစ္သျဖင့္ ရုံ
တြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့ေလေတာ့သည္။
က်ႏ္ုပ္တို႔လည္း ရံုတြင္းအေရာက္ ပေဒသာကပြဲမွာလည္း စေလေခ်ျပီ။ ေရွးဦးစြာ တင္ဆက္ကျပသည္မွာ ဖြတ္သမယိမ္း
ျဖစ္၏။ ဖြတ္သမယိမ္းကို ဦးေဆာင္သူမွာ အျခားသူမဟုတ္..ဖိုးေရႊႀကီး၏ျမည္းျဖစ္ေသာ ျပည္သူ႔ခ်ဥ္ဖတ္ ဖိုးလဖြတ္ ပင္
တည္း။ က်န္ယိမ္းသမမ်ားမွာ နအဖလူႀကီးမ်ား၏ သားမ်ားေျမးမ်ား ျဖစ္ႀကသည္။ ၎တို႔အားလံုးမွာ ထိုင္မသိမ္းအက်ၤ ီ
မ်ား၀တ္ကာ ကႏြဲ႔ကယ ယိမ္းကေနႀကေလသည္။ အားလံုးတို႔၏ စိတ္ဓါတ္မ်ားမွာ ယခင္ကပင္ မိန္းမလိုမိန္းမရစိတ္(၀န္
တိုျခင္း၊ မနာလိုျခင္း၊ တဖက္သားအေပၚ အႏိုင္ယူလိုျခင္း၊ မူယာမာယာမ်ားျခင္း၊ သေဘာထားေသးသိမ္ျခင္း)မ်ားျဖင့္
ျပည့္စံုျပီးျဖစ္ရာ ယခုကဲ့သို႔ မိန္းမအ၀တ္မ်ား ၀တ္ဆင္လိုက္ေသာအခါ တကယ့္အေျခာ္တေကာက္ မ်ားပင္အရံွဳးေပးရ
ေလာက္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ေနႀကေလ၏
ထို႔ေနာက္ ၀ယဥ္ေက်းမယ္ျပိဳင္ပြဲ က်င္းပသည္။ ယခုအခါမွာေတာ့ ပါ၀င္ယွဥ္ျပဳိင္ႀကသူမ်ားမွာ ျပည္သူ႔ဘ႑ာမ်ားျဖင့္
ျပိတၱာတမွ် ၀ိတ္ဟာ၀ႀကတဲ့ နအဖမ်ားျဖစ္ႀကသည္။ အေပၚမွ ကိုယ္ဗလာ..ေအာက္မွာေတာ့ အန္ဒါ၀ဲယာ မ်ားျဖင့္ ၎
တို႔၏ အတၱေဘာ ခႏၶာကိုယ္အ၀ ကို ျပိဳင္ဆိုင္ႀကေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေနာက္မွ သီခ်င္းသံလႊင့္ေပးထားသည္ကို
လည္း ႀကားေနရ၏။ သီခ်င္းမွာ ယွဥ္တကုိယ္မယ္ သီခ်င္းကို စာသားေျပာင္းထားျခင္းျဖစ္သည္။
~~~~သန္မာထြားက်ိဳင္းတယ္~~မိုက္ရိုင္းတယ္~~ေစာ္ကားတယ္...ဘုန္းႀကီးေတြ သတ္တယ္..
အာဏာလည္းရူးမယ္~~~ျပည္သူအေပၚကြယ္~~အစဥ္ေဘးဖယ္~~မယဥ္ေက်းတယ္~~ရွက္ဖို႔အလြန္ေကာင္းတယ္~~
ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ စတိတ္ရွိဳးမ်ားျဖင့္ ေဖ်ာ္ေျဖႀကျပန္၏။ ေရွးဦးစြာ သမၼတ အသစ္စက္စက္ ေျပာင္စုခိုင္သိန္းစိန္ မွ
ေျပာင္ပါေစ(ေအာင္ပါေစမဟုတ္) သီခ်င္းျဖင့္ သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖသည္။ ထို႔ေနာက္ ဒုသမၼတ တင္ဇာျမင့္ဦး၊ ျဖဴျဖဴေက်ာ္ဆန္း
စသည္ျဖင့္ တေယာက္ျပီးတေယာက္ မိုက္ခဲလုပ္ႀကေလသည္။ လက္ခုပ္သံမ်ားကလည္းတေျဖာင္းေျဖာင္း အားေပး
ႀကသူမ်ားကေတာ့ လႊတ္ေတာ္မွ အဂၢမဟာဂုရုပင္ညိဳသုတ္ဘြဲ႔ရ အငတ္မ်ား ျဖစ္ႀကေလကုန္၏။ ေနာက္ဆံုးေဖ်ာ္ေျဖဖို႔
အလွည့္က်သူကေတာ့ ျပည္သူအမ်ား ေမတၱာထားတဲ့ ျပည္သူ႔အခ်ဥ္ေတာ္ ဒါလီသိန္းလင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါလီသိန္းလင္း
သီဆိုမယ့္ သီခ်င္းကေတာ့ ေအသင္ခ်ိဳေဆြ ရဲ႔ "တင္းတယ္" ျဖစ္ပါတယ္...
အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားေသာ...ဖိုးသိႀကား(၁၀-၀၃-၁၁)
အာဏာရွင္စနစ္ က်ဆံုးပါေစ။။။
ျမန္မာျပည္သူျပည္သားအေပါင္း စစ္အာဏာရွင္လက္ေအာက္မွ အျမန္ဆံုး လြတ္ေျမာက္ပါေစ။။။
ဖိုးသိႀကား ခံစားေရးဖြဲ႔သည္။
အလို..ဘာႀကီးပါလိမ့္..ေအာက္ကေန တရိပ္ရိပ္တက္လာေနတာ..ေျမာက္ကိုရီးယားက ဒံုးပ်ံလား..ဒါမွမဟုတ္ ကဒါ
ဖီတေယာက္ ေပါက္ကြဲျပီး ျပည္သူေတြကို ေစာက္တလြဲနဲ႔ ျပန္ပစ္လုိက္တဲ့ ဒံုးက်ည္လား..ဟဲ့..မာတလိတုိ႔ေရ..လုပ္ႀက
ပါဦးဟ ေတာ္ႀကာ ငါ့စံနန္းကို ၀င္တိုက္ေနမွ ငါဘံုေပ်ာက္လို႔ မိဖုရားတို႔ေဂဟာ ဆံုထံုးေနာက္ေသွ်ာင္ပါ ေနရဦးမယ္..
ႀကည့္လုပ္ႀကပါဦး ဟုဆိုကာ ထိုအခ်င္းအရာကို စိုးရိမ္တႀကီး စိုက္ႀကည့္ေနမိေလေတာ့သည္။
ကံေကာင္းသည္ ဟုဆိုရမည္လားမသိ ထိုတရိပ္ရိပ္တက္လာေသာ အရာမွာ ေလေႀကာင္းေျပာင္း၍ က်ႏ္ုပ္၏ စံနန္း
သို႔ မတိုက္ေတာ့ဘဲ စံနန္းနေဘးမွ တေရြ႔ေရြ႔ တက္သြားေလ၏။ က်ႏု္ပ္လည္း ထိုအရာကို ႀကည့္လတ္ေသာ္..
တိန္..ကုန္ေစ်းႏွဳန္းဆိုပါလား..ဟုတအံ့တႀသ ေရရြတ္လိုက္မ္ိေလသည္။ ဟုတ္ပါ၏။ ကုန္ေစ်းႏွဳန္းဟု စာတန္းခ်ိတ္
ဆြဲထားေသာ အဆိုပါ ပံုးထဲတြင္ေရႊ၊ေရနံ၊ဓါတ္ဆီစေသာ ေလာင္စာဆီမွစ၍ ဆန္၊ဆီ၊ငရုတ္၊ႀကက္သြန္၊ဟင္းသီးဟင္း
ရြက္အဆံုး မ်ိဳးစံု ပါ၀င္ေလ၏။
အံမယ္..ႀကည့္စမ္း..ဟိုအေကာင္ဓါတ္ဆီဆိုတဲ့ေကာင္နဲ႔ သူ ေဘာ္ေဘာ္ေတြက ငါ့ေတာင္ေျပာင္ျပသြားေသး။ မ်က္ႏွာ
ကိုက သံပုရာသီးသိႀကားလူး ထားသလို မခ်ိဳမခ်ဥ္နဲ႔.အင္း..ဘာေတြ ဘယ္လိုျဖစ္ကုန္ႀကပါလိမ့္.. ငါလည္း နယူးရီး
ယား(ဖိုးသိႀကားနဲ႔နယူးရီးယား) ျပီးထဲက လူ႔ရြာမဆင္းျဖစ္တာ ႀကာလွေပါ့..။ ေနာက္လဆိုရင္ေတာ့ သႀကၤန္ေရာက္ပီ။
ဒီႏွစ္ေတာ့ တနဂၤေႏြနတ္မင္းကို အနားေပးျပီး ငါကိုယ္တိုင္ဆင္းရမယ္။ ဒီေတာ့ ခုထဲက တေခါက္ဆင္းျပီး စနည္းနာ
ထားဦးမွ ဟု ေတြးမိကာ.မာတလိကိုေခၚကာ..
"ဟဲ့..မာတလိ..ရထားျပင္..လူ႔ျပည္ဆင္းေတာ္မူမယ္.."ဤသို႔ျဖင့္ က်ႏု္ပ္တို႔လည္း လူ႔ရြာသို႔ ေရာက္ခဲ့ရျပန္ေခ်ျပီတမံု႔။
လူ႔ျပည္သို႔ေရာက္ေသာ္..
ေရွးဦးစြာ လူႏွစ္ေယာက္ စကားမ်ားေနႀကသည္ ကို ေတြ႔ရေပသည္။ ဆိုက္ကားဆရာႏွင့္ ဆိုက္ကားစီးသူတို႔ ျငင္းခံု
ေနႀကျခင္းပင္..
"မင္းကြာ..ဒီလမ္းနဲ႔ဒီခရီး ကို ေန႔တိုင္းစီးေနႀက.. ခုေတာ့ မင္းဆိုက္ကားခက မမ်ားလြန္းဘူးလား"
"အရင္ကေတာ့ ဟုတ္တယ္အကို..ခုေတာ့ မမ်ားဘူး.အကိုလည္းသိတဲ့အတိုင္း ဆီေတြေစ်းတက္ကုန္ဘီေလ..ကားခ
ေတြေတာင္ တက္ကုန္ဘီ.."
"ဟ..ဟိုကဆီနဲ႔ ေမာင္းတာေလ..မင္းဆိုက္ကားက ဆီနဲ႔နင္းတာမွမဟုတ္တာ"
"သြားဘီ..အကိုကေတာ့ ေ၀းတယ္ဗ်ာ.ခုဆို.ကမာၻႀကီးက ေတာႀကီးတေတာ ျဖစ္ေနဘီေလ"
"မင္းႏွယ့္ကြာ.ရြာႀကီးတရြာ ျဖစ္ေနဘီ လုပ္စမ္းပါ.ကဲ..အဲဒီေတာ့ဘာျဖစ္လဲ"
"အဲဒီ ကတံုးဘဲကိုက္အယ္ေဇရွင္း ဆိုတဲ့ေခတ္ႀကီးမွာ.."
"လုပ္ျပန္ဘီ..ဂလိုဘယ္လိုင္ေဇးရွင္း ပါကြ."
"အင္း..အဲ..အဲလို အကိုေျပာတဲ့ ဟာႀကီးျဖစ္ေနတဲ့ေခတ္မွာ အရာရာဟာ ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္မွဳရွိေနဘီေလ။ တိုက္ရိုက္
မဟုတ္ရင္ သြယ္၀ိုက္စြာ ပတ္သက္ေနတာေပါ့။ ခုလည္း က်ေနာ္တို႔ ဆိုက္ကားက ဆီနဲ႔ မဟုတ္ေပမယ့္ ဆီနဲ႔ေမာင္းတဲ့
ကားခေတြေစ်းတက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔လည္း က်န္ေနခဲ့လို႔ မျဖစ္ဘူးေလ.."
"မင္းတို႔ကလည္း တက္ခ်င္ တက္ခ်င္တယ္ေျပာပါကြာ.."
"အကိုရယ္..က်ေနာ္တု႔ိက တက္ခ်င္လို႔ မဟုတ္ပါဘူး.အကို စဥ္းစားႀကည့္ဗ်ာ.. က်ေနာ့္မွာ သားသမီးသံုးေယာက္ရွိတယ္။
သူတို႔ ေက်ာင္းသြားရင္ ကားနဲ႔ သြားရတယ္။ ကားခေတြက အရင္ကထက္ပိုလာေတာ့ အဲဒီအပိုစရိတ္ေတြ ကာမိေအာင္
က်ေနာ္တို႔လည္း လိုက္တက္ရတာပါ။ ခုဆို က်ေနာ္တို႔တင္ဟုတ္ဘူး တျခား လူသံုးကုန္၊စားသံုးကုန္ေတြလည္း သယ္ယူ
စရိတ္ကာမိေအာင္ လိုက္တက္ေနႀကတာပဲကို.."
"ကဲပါ..စီးပြားေရးပါရဂူႀကီးရယ္..ေတာ္ပါေတာ့ ေတာ္ႀကာ ေဒၚလာေစ်းေတြ၊ စေတာ့ရွယ္ယာ ေစ်းကြက္ေတြပါ ေရာက္ေန
ဦးမယ္.။ဒီမွာပဲရပ္ပါေတာ့ ေရာ့ ဆိုက္ကားခ..တက္ႀကကြာ.တက္ႀက.မင္းတို႔တက္ေလ ငါတို႔ကေတာ့ က်ေလပဲ.."
"ဒီလိုဆို အကိုက ဘာေရာင္္းတာလဲဟင္. ေလးစားပါတယ္ဗ်ာ..ခုလိုစိတ္ဓါတ္မ်ိဳးရွိတာ"
"မေလးစားနဲ႔ကြ..ငါက်တာ.စိတ္ဓါတ္ကြ..စိတ္ဓါတ္..ဟြန္း.."ဟုဆိုကာ ထြက္သြားေလေတာ့သည္။ ႏွဳတ္မွလည္း တတြတ္
တြတ္ ေရရြတ္သြားေသးသည္။ "တက္လိုက္ႀကတဲ့ ကုန္ေစ်းႏွဳန္း..သိႀကားမင္း ဖင္ေတာင္ တက္ေဆာင့္ေတာ့မယ္.."
မာတလိမွာ ထိုစကားႀကားေသာ္ က်ႏ္ုပ္အားလွမ္းႀကည့္ကာ ျပံဳးတံု႔တံု႔ လုပ္ေနေလ၏။ က်ႏုပ္လည္း ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖင့္
ကဲ.မာတလိ..တျခားေနရာသြားရေအာင္ ဟုဆိုကာ လွမ္းထြက္ခဲ့ေတာ့ေလသည္။ ရင္တြင္းမွာေတာ့ " ကုန္ေစ်းႏွဳန္းက
က်ဳပ္ဖင္ကို ၀င္ေဆာင့္ရင္ေတာင္ တန္႔ေနဦးမယ္။ ခုေတာ့ က်ဳပ္ကိုပါေက်ာ္သြားဘီဗ်.."ဟူ၍...
က်ႏု္ပ္တို႔လည္း ဆက္လက္ထြက္ခြာလာရာ ေနရာတိုင္းတြင္ ပ်ံ႔လြင့္ေနသည္မွာ သႀကၤန္ေတးသံမ်ားမဟုတ္..။ ကုန္ေစ်း
ႏွဳန္းျမင့္မားမွဳေႀကာင့္ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေနႀကရေသာ ျပည္သူတို႔၏ ညည္းတြားသံမ်ားပင္ ျဖစ္ေခ်၏။ သို႔ျဖင့္ အမ်ိဳးသား
ဇတ္ရံုေရွ႔သို႔ ေရာက္ခဲ့ျပန္ေသာ္..
"ဟာ..ႏြားအဖြဲ႔(နအဖ) အထူးေစ်းေရာင္းပြဲေတာ္ႏွင့္ ပေဒသာကပြဲႀကီး ဆိုပါလား..၀င္ႀကည့္ႀကရေအာင္.."
အထဲသို႔ေရာက္ေသာ္..
အဓိကေရာင္းခ်ေသာ ပစၥည္းမ်ားမွာ ခ်ိတ္ထမီအေရာင္စံု အဆင္စံု ဒီဇိုင္းစံု ႏွင့္ အမ်ိဳးသမီး အလွကုန္ပစၥည္းမ်ား ျဖစ္ႀက၏။
နအဖ လူႀကီးမ်ားမွာ လည္းႀကိတ္ႀကိတ္တိုး ၀ယ္ယူအားေပးေနႀကသည္ကို ေတြ႔ရွိရေပသည္။ သူတို႔စကားမ်ားနားေထာင္
ႀကည့္ပါက..
"တို႔ေတြလည္း ႏွစ္၃၀ေက်ာ္၄၀ ေဘာင္းဘီေတြပဲ ၀တ္ေနခဲ့ရတာ..ခုမွပဲ စိတ္ႀကိဳက္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ၀တ္ခြင့္ရေတာ့
တယ္။ ႀကည့္ပါဦး..အဆင္ေလးက ခ်စ္ခ်ာေလးေနာ္.."ဟူ၍တမ်ိဳး
"ဟုတ္ပါ့..အေတာ္ဘဲ..ဒီႏွစ္သႀကၤန္မွာ ဒီအဆင္ေတြကို တေန႔တမ်ိဳး မရိုးေအာင္၀တ္ျပီး လမ္းသလားရမယ္.."ဟူ၍တဖံု
အမ်ိဳးစံု ႀကားရေပမည္။ က်ႏ္ုပ္တို႔လည္း ထိုအခ်င္းအရာမ်ား ျမင္ေတြ႔ႀကားသိရေသာ္ ေအာ္ဂလီဆန္လွျပီ ျဖစ္သျဖင့္ ရုံ
တြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့ေလေတာ့သည္။
က်ႏ္ုပ္တို႔လည္း ရံုတြင္းအေရာက္ ပေဒသာကပြဲမွာလည္း စေလေခ်ျပီ။ ေရွးဦးစြာ တင္ဆက္ကျပသည္မွာ ဖြတ္သမယိမ္း
ျဖစ္၏။ ဖြတ္သမယိမ္းကို ဦးေဆာင္သူမွာ အျခားသူမဟုတ္..ဖိုးေရႊႀကီး၏ျမည္းျဖစ္ေသာ ျပည္သူ႔ခ်ဥ္ဖတ္ ဖိုးလဖြတ္ ပင္
တည္း။ က်န္ယိမ္းသမမ်ားမွာ နအဖလူႀကီးမ်ား၏ သားမ်ားေျမးမ်ား ျဖစ္ႀကသည္။ ၎တို႔အားလံုးမွာ ထိုင္မသိမ္းအက်ၤ ီ
မ်ား၀တ္ကာ ကႏြဲ႔ကယ ယိမ္းကေနႀကေလသည္။ အားလံုးတို႔၏ စိတ္ဓါတ္မ်ားမွာ ယခင္ကပင္ မိန္းမလိုမိန္းမရစိတ္(၀န္
တိုျခင္း၊ မနာလိုျခင္း၊ တဖက္သားအေပၚ အႏိုင္ယူလိုျခင္း၊ မူယာမာယာမ်ားျခင္း၊ သေဘာထားေသးသိမ္ျခင္း)မ်ားျဖင့္
ျပည့္စံုျပီးျဖစ္ရာ ယခုကဲ့သို႔ မိန္းမအ၀တ္မ်ား ၀တ္ဆင္လိုက္ေသာအခါ တကယ့္အေျခာ္တေကာက္ မ်ားပင္အရံွဳးေပးရ
ေလာက္ေအာင္ပင္ ျဖစ္ေနႀကေလ၏
ထို႔ေနာက္ ၀ယဥ္ေက်းမယ္ျပိဳင္ပြဲ က်င္းပသည္။ ယခုအခါမွာေတာ့ ပါ၀င္ယွဥ္ျပဳိင္ႀကသူမ်ားမွာ ျပည္သူ႔ဘ႑ာမ်ားျဖင့္
ျပိတၱာတမွ် ၀ိတ္ဟာ၀ႀကတဲ့ နအဖမ်ားျဖစ္ႀကသည္။ အေပၚမွ ကိုယ္ဗလာ..ေအာက္မွာေတာ့ အန္ဒါ၀ဲယာ မ်ားျဖင့္ ၎
တို႔၏ အတၱေဘာ ခႏၶာကိုယ္အ၀ ကို ျပိဳင္ဆိုင္ႀကေလသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေနာက္မွ သီခ်င္းသံလႊင့္ေပးထားသည္ကို
လည္း ႀကားေနရ၏။ သီခ်င္းမွာ ယွဥ္တကုိယ္မယ္ သီခ်င္းကို စာသားေျပာင္းထားျခင္းျဖစ္သည္။
~~~~သန္မာထြားက်ိဳင္းတယ္~~မိုက္ရိုင္းတယ္~~ေစာ္ကားတယ္...ဘုန္းႀကီးေတြ သတ္တယ္..
အာဏာလည္းရူးမယ္~~~ျပည္သူအေပၚကြယ္~~အစဥ္ေဘးဖယ္~~မယဥ္ေက်းတယ္~~ရွက္ဖို႔အလြန္ေကာင္းတယ္~~
ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ စတိတ္ရွိဳးမ်ားျဖင့္ ေဖ်ာ္ေျဖႀကျပန္၏။ ေရွးဦးစြာ သမၼတ အသစ္စက္စက္ ေျပာင္စုခိုင္သိန္းစိန္ မွ
ေျပာင္ပါေစ(ေအာင္ပါေစမဟုတ္) သီခ်င္းျဖင့္ သီဆိုေဖ်ာ္ေျဖသည္။ ထို႔ေနာက္ ဒုသမၼတ တင္ဇာျမင့္ဦး၊ ျဖဴျဖဴေက်ာ္ဆန္း
စသည္ျဖင့္ တေယာက္ျပီးတေယာက္ မိုက္ခဲလုပ္ႀကေလသည္။ လက္ခုပ္သံမ်ားကလည္းတေျဖာင္းေျဖာင္း အားေပး
ႀကသူမ်ားကေတာ့ လႊတ္ေတာ္မွ အဂၢမဟာဂုရုပင္ညိဳသုတ္ဘြဲ႔ရ အငတ္မ်ား ျဖစ္ႀကေလကုန္၏။ ေနာက္ဆံုးေဖ်ာ္ေျဖဖို႔
အလွည့္က်သူကေတာ့ ျပည္သူအမ်ား ေမတၱာထားတဲ့ ျပည္သူ႔အခ်ဥ္ေတာ္ ဒါလီသိန္းလင္းပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါလီသိန္းလင္း
သီဆိုမယ့္ သီခ်င္းကေတာ့ ေအသင္ခ်ိဳေဆြ ရဲ႔ "တင္းတယ္" ျဖစ္ပါတယ္...
အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားေသာ...ဖိုးသိႀကား(၁၀-၀၃-၁၁)
အာဏာရွင္စနစ္ က်ဆံုးပါေစ။။။
ျမန္မာျပည္သူျပည္သားအေပါင္း စစ္အာဏာရွင္လက္ေအာက္မွ အျမန္ဆံုး လြတ္ေျမာက္ပါေစ။။။
ဖိုးသိႀကား ခံစားေရးဖြဲ႔သည္။
