Wednesday, March 16, 2011

ငါခံစားေနရလို႔ပါ...




ေသြးပ်က္ဖြယ္ရာ ျမင္ကြင္းေတြ ငါ့ေရွ႔မွာျဖတ္ေျပးသြားတယ္

ထိတ္လန္႔ေနတဲ့ မ်က္၀န္းေတြက ေျခာက္ကပ္ေဖ်ာ့ေတာ့စြာနဲ႔

တားမရတဲ့ လွိဳင္းေတြက အရိုင္းေကာင္လို ဂမူးရူးထိုး ၀င္ေရာက္ခဲ့တဲ့ေနာက္

အရာအားလံုးဟာ အနိစၥေအာက္ ျပားျပားေမွာက္ခဲ့ရဘီ။

ျဖစ္ျခင္းနဲ႔စျပီးရင္ ပ်က္ျခင္းမွာ အဆံုးသတ္တာ မွန္ေပမယ့္

အစခက္သေလာက္ အဆံုးသတ္က်ေတာ့ လြယ္လြန္းလွတာ တရားရဲ႔လား???

ငါေအာ္ဟစ္ေနလဲ ဘယ္သူမွ ငါ့ကို အေျဖမေပးႀကပါလား

ႀကယ္ေတြ၊ လေတြ စိန္းလန္းေနတဲ့ ေတာင္တန္း.ျပာလြင္ေနတဲ့ ေရျပင္ေတြနဲ႔

လွပေနတဲ့ တို႔ကမာၻကို ဘယ္လို မိစာၦနတ္ဆိုးက ၀င္ေႏွာက္ခဲ့တာလဲ..

ဟယ္..အရိုင္းအစိုင္းမိစာၦ ဘာ့ေႀကာင့္ တို႔ကမာၻေလးကို ဖ်က္ဆီးခ်င္တာလဲ??

ငါတို႔ရဲ႔မ်က္ရည္ေတြ သင္ေသာက္သံုးခဲ့တာ မ၀ေသးဘူးလား???

သင့္အတြက္ ငါတ႔ို ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္ ေပးဆပ္ေနရဦးမွာလဲ

ဒီေလာက္ဆို ေက်နပ္ပါေတာ့..ငါတုိ႔ ဒူးေထာက္အရံွဳးေပးပါတယ္ကြာ..

နက္ျဖန္ဆိုတာ ဘာလဲ..ဘယ္လဲဆုိတဲ့ ေမးခြန္းေတြ အတြက္

အေျဖက ေရေရရာရာ မရွိ...

ႀကည့္ရင္းႀကည့္ရင္းနဲ႔ ငါ့မ်က္စိေတြ ေ၀၀ါးလာဘီ.

ခုခ်ိန္မွာ မျမင္တာဘဲ ေကာင္းပါတယ္ကြာ

အကန္းတေယာက္ရဲ႔ တန္ဖိုး ငါသိနားလည္သြားဘီ

နားထဲမွာေတာ့ ငိုသံေတြကို ႀကားေနဆဲ...

ငါ့နားကိုပါ ထိုင္းခြင့္ေပးပါ..

ခုခ်ိန္မွာ ဘာမွမျမင္...ဘာမွမႀကားေသာသူသာ ျဖစ္လိုပါ၏

ငါခံစားေနရလို႔ပါ..



ဂ်ပန္ျပည္သူျပည္သားမ်ားႏွင့္ ထပ္တူထပ္ျမတ္ ၀မ္းနည္းပါ၏.။

တို႔ကမာၻအတြင္းမွာ မ်ားသတၱ၀ါ..ခ်မ္းသာကိုယ္စိတ္ျမဲပါေစ..
ဥပါဒ္ရန္ေဘး ကင္းစင္ေ၀း..ျငိမ္းေအးႀကပါေစ...

အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားေသာ..ဖိုးသိႀကား (၁၆-၀၃-၁၁)