အားလံုးေသာ ဦးဦး၊ ေဒၚေဒၚ၊ ကိုကို၊ မမ၊ ညီ၊ ညီမေလးတို႔ေရ.. အခု ဖိုးသိႀကားေျပာျပမယ့္ ပံုျပင္ေလးက
ေတာ့ “ညီညြတ္ျခင္းရဲ႔ေအာင္ပြဲ (သို႔) ေဒါင္းတို႔ရဲ႔ေအာင္ပြဲ” ဆိုတဲ့ပံုျပင္ေလးပဲျဖစ္ပါတယ္..။ အားလံုးပဲ
ေက်းဇူးျပဳျပီး မတ္တပ္မရပ္ပါနဲ႔.. ျငိမ္ျငိမ္ေလးထိုင္ျပီးေတာ့ နားေထာင္ေပးႀကပါေနာ္.. အဟီး :)
ဟိုးေရွးေရွးတုန္းကေပါ့ကြယ္.. သာယာလွပတဲ့ ေတာအုပ္ႀကီးတခုမွာ ဥေဒါင္းဌက္အေပါင္းဟာ ေအးခ်မ္း
ေပ်ာ္ရႊင္စြာေနထိုင္ႀကသတဲ့..။ သူတို႔ရဲ႔နယ္ေျမေလးဟာ ေကာက္ပဲသီးႏွံေတြလည္း ေပါမ်ားတယ္။ ႀကည္
လင္ေအးျမတဲ့ ေရကန္ႀကီးလည္းရွိတယ္။ စိမ္းလန္းစိုေျပတဲ့ သစ္ပင္ပန္းမန္ေတြလည္း ရွိေတာ့ ေဒါင္းဌက္
အေပါင္းဟာ ဘာမွမပူပင္ရဘဲ လိုတရျဖစ္ေနတာေပါ့ကြယ္။ ဒါ့ေႀကာင့္ တျခားေသာသတၱ၀ါေတြဟာ သူ
တို႔ရဲ႔ေနရာေလးကို မ်က္စိက်ႀကတာေပါ့။ အဲဒီအထဲမွာ အေနာက္ဖက္ေတာအုပ္က က်ီးကန္းေတြနဲ႔ အ
ေရွ႔ဘက္ေတာအုပ္မွာေနတဲ့ ေတာ၀က္အုပ္ေတြက အဆိုးဆံုးပဲတ့ဲ..။
က်ီးေတြေနထိုင္တဲ့ အေနာက္ဖက္ေတာအုပ္မွာ စားနပ္ရိကၡာရွားပါးတဲ့အတြက္ က်ီးေတြဟာ ေဒါင္းေတြ
ေနထိုင္တဲ့ အေရွ႔ဘက္ေတာအုပ္ထဲကို ၀င္လာေတာ့တာေပါ့။ ေဒါင္းေတြက ပထမေတာ့ ဘာမွမေျပာ
ဘူးတဲ့။ ဒါေပမယ့္ႀကာလာေတာ့ က်ီးေတြေႀကာင့္သူတို႔ရဲ႔ စားနပ္ရိကၡာ၊ ေကာက္ပဲသီးႏွံေတြဟာ ရွားပါး
လာခဲ့သတဲ့။ က်ီးကန္းဆိုတဲ့အမ်ိဳးကလည္း စည္းမဲ့ကမ္းကမ္နဲ႔ အက်င့္ကလည္းပ်က္တယ္ေလ။ ေနာက္
ျပီး လစ္ရင္လစ္သလို သူခိုးက်င့္သူခိုးႀကံကလည္းႀကံေသးေတာ့ ေဒါင္းေတြက ေမာင္းထုတ္လိုက္ႀက
ေတာ့တာေပါ့။ က်ီးေတြလည္း ႀကံရာမရတဲ့အဆံုး သူတို႔ရဲ႔ဆရာျဖစ္တဲ့ ၀က္စ္ေဒါ့ဆိုတဲ့ေခြးကို သြားတိုင္
ပင္ႀကသတဲ့။ အဲဒီမွာ သူတို႔ရဲ႔ဆရာ ၀က္စ္ေဒါ့ဆိုတဲ့ေခြးက “မင္းတို႔ဘာမွမပူနဲ႔..ငါလုပ္ေပးမယ္” ဆိုျပီး
က်ီးကန္းေတြကို ေဒါင္းပံုေပါက္ေအာင္ေဆးသုတ္ျပီး ေဒါင္းအသြင္ဖန္တီးေပးလိုက္ေရာတဲ့။
အဲဒီေနာက္ ေဒါင္းေယာင္ေဆာင္တဲ့က်ီးေတြဟာ ေဒါင္းေတြဆီျပန္လာျပီး ေနႀကျပန္တာေပ့ါကြယ္။ အဲဒီ့
အျဖစ္အားလံုးကိုသိတဲ့ ေတာေစာင့္နတ္မင္းႀကီးက မႀကည့္ရက္ေတာ့လို႔ မိုးအႀကီးအက်ယ္ ရြာခ်ေပး
လိုက္ေရာတဲ့။ ဒီေတာ့ ေဒါင္းေယာင္ေဆာင္တဲ့က်ီးေတြဟာ မိုးေရနဲ႔အတူေဆးေတြကြ်တ္ျပီး ပင္ကိုယ္
က်ီးအသြင္ျပန္ျဖစ္သြားႀကပါေလေရာ။ အဲဒီမွာပဲ ေဒါင္းေတြက “ဟာ..ဟိုမွာက်ီးကန္းေတြ ေမာင္းထုတ္
ႀကေဟ့..” ဆိုျပီး ညီညြတ္စြာနဲ႔ ေမာင္းထုတ္လိုက္ႀကတာေပါ့ကြယ္..။
က်ီးကန္းေတြကိုေမာင္းထုတ္ျပီးေနာက္မွာ ေဒါင္းဌက္ေတြဟာ အေရွ႔ဘက္ေတာအုပ္က ေတာ၀က္ေတြ
ရဲ႔က်ဴးေက်ာ္လာမွဳနဲ႔လည္း ရင္ဆိုင္ခဲ့ရျပန္သတဲ့။ ေတာ၀က္ေတြကလည္း အင္အားႀကီးတယ္ဆိုျပီး
ေဒါင္းေတြအေပၚ အႏိုင္က်င့္ႀကတယ္။ သစ္ပင္ေတြကို အစြယ္နဲ႔ပက္လို႔ သစ္ပင္ေတြက ျပိဳလဲကုန္တယ္။
ေကာက္ပဲသီးႏွံေတြဆိုရင္လည္း ႏွဳတ္သီးေတြနဲ႔ထိုးေကာ္ဖ်က္ဆီးလို႔ ေကာက္ပဲသီးႏွံေတြနဲ႔ စားက်က္
ေျမေတြဟာ ပ်က္စီးကုန္တာေပါ့။ ၀က္ဆိုတဲ့သတၱ၀ါက အင္မတန္မွလည္း ညစ္ပတ္တဲ့သတၱ၀ါေလ။ မ
စင္ေတြလူးျပီးေတာ့ ေရကန္ႀကီးထဲဆင္းစိမ္ႀကလို႔ ေဒါင္းေတြအားထားရတဲ့ ေရကန္ႀကီးဆိုလည္း ညစ္
ပတ္နံေစာ္ျပီး ပ်က္စီးကုန္တာေပါ့..။
အဲဒီ့လိုေတာ၀က္အုပ္ရဲ႔ က်ဴးေက်ာ္စားခြက္လုမွဳေတြေႀကာင့္ ေဒါင္းငွက္ေလးေတြရဲ႔ နယ္ေျမဟာ အရင္
ကလို မသာယာေတာ့ဘဲ ညစ္ပတ္ပ်က္စီးလာေတာ့သတဲ့။ သူတို႔ရဲ႔စားနပ္ရိကၡာေတြကလည္း တေန႔
တျခား ရွားပါးလာခဲ့တာေပါ့ကြယ္။ ေနာက္ဆံုး ေတာ၀က္ေတြရဲ႔ဒဏ္ကို သည္းမခံႏိုင္ေတာ့တဲ့ ေဒါင္း
ေတြက “ဒီေတာ၀က္ေတြကိုဆက္ျပီးသည္းခံေနရင္ ငါတို႔ေျမ၊ ငါတို႔ေရေတြဟာ ၀က္ေတြလက္ေအာက္
ေရာက္သြားလိမ့္မယ္။ ေဒါင္းသမိုင္းမရိုင္းေစရဘူး” ဆိုျပီး ေတာ၀က္အုပ္ကို ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ ေမာင္း
ထုတ္ႀကသတဲ့။ ေတာေစာင့္နတ္မင္းႀကီးကလည္း ေဒါင္းေတြဘက္ကကူညီျပီး ေမာင္းထုတ္ေပးတယ္။
အဲဒီေတာ့ ေတာ၀က္အုပ္လည္း ေခြးေျပး၀က္ေျပး ေျပးရေတာ့တာေပါ့ကြယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ဥ
ေဒါင္းဌက္တို႔ရဲ႔ေတာအုပ္ေလးဟာ အရင္ကလိုပဲသာယာလွပျပီး ေဒါင္းဌက္ေလးေတြဟာ ညီညီညြတ္
ညြတ္နဲ႔ ေအးခ်မ္းေပ်ာ္ရႊင္စြာ အသက္ထက္ဆံုး ေနထိုင္သြားႀကေလေတာ့သတဲ့ကြယ္..။
ညီ၊ညီမေလးတို႔ေရ.. ပံုျပင္ေလးကေတာ့ ဒါပါပဲကြယ္..။ ညီ၊ညီမေလးတို႔တေတြလည္း ပံုျပင္ထဲကအ
တိုင္း ေဒါင္းေလးေတြလို စည္းလံုးညီညြတ္စြာ ေနထိုင္သြားႀကမယ္ဆိုရင္ တျခားဘယ္လူမ်ိဳးကမွ ညီ၊
ညီမေလးတို႔ရဲ႔နယ္ေျမကို မက်ဴးေက်ာ္ မေစာ္ကားႏိုင္ပါဘူး ဆိုတာေျပာႀကားရင္း ေဒါင္းတို႔ရဲ႔ေအာင္ပြဲဆို
တဲ့ပံုျပင္ေလးကို ဒီမွာပဲ အဆံုးသတ္လိုက္ပါတယ္ကြယ္..။ အားလံုး ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ႀကပါေစ..။
အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားေသာ...ဖိုးသိႀကား (15/09/2012)
