ရိုေဘာ့တေယာက္ရဲ႔ငိုရွိဳက္သံ

မိုးပ်ံအေဆာက္အဦးမ်ားႏွင့္ေခတ္မီတိုးတက္ေသာျမိဳ႔ေတာ္ႀကီးတခု၏အခန္းထဲ၌

Robotတေကာင္လဲေလ်ာင္းေနသည္။မႀကာမွီ၎၏မ်က္လံုး၂လံုးပြင့္လာျပီးနာရီကို

တခ်က္လွမ္းႀကည့္တယ္။ပံုမွန္အတိုင္းAlarmျမည္ဖို႔၅မိနစ္အလိုကြက္တိ..

ဦးေဏွာက္မွယေန႔အတြက္လုပ္ေဆာင္ဖြယ္ကိစၥေတြက္ိုArrangeလုပ္ေနစဥ္ေျခ၊လက္ႏွင့္

အျခားအစိတ္အပိုင္းမ်ားကAutoလုပ္ရွားလ်က္၏။ကိုယ္၊လက္သန္႔ရွင္း...

Energy(ေခၚ)အဟာရျဖည့္ျပီးေနာက္ေျခေထာက္မ်ားကအျပင္သို႔သယ္ေဆာင္သြား၏။

      ဦးတည္ရာကလုပ္ငန္းခြင္သို႔...

လုပ္ငန္းခြင္မ၀င္မီသူေဌးဟုေခၚသည့္ဘူဇြာတေယာက္ရဲ႔Service,Quality,Target,Customer

အစရွိတဲ႔ပံုမွန္ႀကားေနက်စကားလံုးမ်ားကေလလွိဳင္းမွတဆင္႔နားစည္သို႔ျဖတ္သန္းသြားတယ္..

ျပီေနာက္လုပ္ငန္းခြင္ေရာက္ခဲ႔တယ္။လုပ္ငန္းခြင္မွာမွာလည္းေတြႀကံဳဆက္ဆံရတဲ႔Robotေတြနဲ႔

ျပံဳးသင့္ျပံဳး၊လံုးသင့္လံုး၊ဖံုးသင့္ဖံုး..က်န္ကိုယ္ခႏၶာအစိတ္အပိုင္းမ်ားကလည္းဦးေဏွာက္ရဲ႔Control

မႈေအာက္မွာအလိုအေလၽွာက္လႈပ္ရွားႀကရတယ္။ဒီလိုနဲ႔အလုပ္သိမ္းလို႔ကိုယ္ပိုင္အခန္းျပန္ေရာက္

ကုန္သြားတဲ႔Energyျပန္ျဖည့္၊သတ္မွတ္ခ်ိန္အေရာက္မွာမ်က္စိကဦးေဏွာက္သို႔Dataပို႔လိုက္တယ္

ခႏၶာကိုယ္တခုလံုးအနားေပ:ဖို႔အခ်ိန္ေရာက္ျပီ...

       ထို႔ေနာက္......

ေလေျပေလညင္းမ်ားတိုက္ခတ္ေနသည္..ပန္းေလးမ်ားဖူးပြင့္ေနႀကျပီး၎တို႔ရဲ႔သင္းပ်ံ႔တဲ႔ရနံ႔

ေတြကေလညင္းမ်ားနဲ႔အတူပ်႔ံလြင္႔ေနႀကတယ္..ေက်းငွက္ေလးေတြရဲ႔သာယာတဲ႔ေတးဆိုသံ

ေအာက္မွာကမာၻေလာကႀကီးဟာလွပေနတယ္..ထိုစဥ္မ်က္ႏွာတခုထြက္ေပၚလာတယ္..ေမေမပါလား..

ေနာက္တခုဟင္..ေဖေဖ..ေဟာ..ေတြ႔ျပန္ျပီ..မိသားစုေတြ၊ဟာ..သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ..ေဟာ

ဟိုမွာျမက္ခင္းစိမ္းေတြေတာတန္း၊ေတာင္တန္းေတြ..ဟိုးအေ၀းမွာ..ေစတီပုထိုးေတြနဲ႔..ဟိုးမွာ......

      အဲဒီေနာက္တြင္.....

ေခတ္မွီျမိဳ႕ေတာ္ႀကီးတခု၏အခန္းတခုအတြင္းမွRobotတေကာင္၏မ်က္လံုးမ်ားပြင္႔လာ၏။အာရံုခံ

အသိမွတဆင္႔ဦးေဏွာက္သို႔သတင္းပို႔လိုက္သည္။ဦးေဏွာက္ကျပန္လည္ေျဖႀကားသည္။ယခုအခ်ိန္

သည္ႏိုးရမည့္အခ်ိန္မဟုတ္ေသး။ခုနေတြ႔ႀကံဳခံစားလိုက္ရေသာအရာေတြကိုျပန္၍လိုက္ဖမ္းတယ္..မရ..

ေပ်ာက္ကြယ္သြားျပီထိုအခိုက္မ်က္ႏွာေပၚရွိအာရံုခံဆဲလ္မ်ားကတစံုတရာခံစားမိတယ္...ပါးေပၚမွာ

ပူေႏြးေႏြးနဲ႔တျဖည္းျဖည္းေအးသြားတယ္..လက္နဲ႔စမ္းလိုက္ေတာ႔ေရလိုလိုအရည္မ်ား..ဘာပါလိမ္႔..

မ်က္ရည္ဆိုတာမ်ားလား?မဟုတ္ေသးပါဘူး..ငါကRobotတေကာင္ပဲေလ..မ်က္ရည္ဆိုတာခံစား

တတ္တဲ႔သူ၊ႏွလံုးသားရွိတဲ႔လူသားေတြပဲက်တာ...ဘုရား..ဘုရား...ဒါဆိုငါက...ငါက..ဘာ....လဲ?

ငါ႔ကိုငါ႔ေမးခြန္းျပန္ထုတ္မိတယ္..

ငါဟာ..စက္ရုပ္ေလလား..လူေလလား..?

အီးေယာင္၀ါး ခံစားေရးဖြဲ႔သည္