ကြ်န္ေတာ္တို႔ရြာတြင္ႏွစ္စဥ္တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔မွစ၍လျပည့္ေက်ာ္(၁၀)ရက္ေန႔အထိ
ဘုရားပြဲျခိမ့္ျခိမ့္သဲကိုက်င္းပႀကသည္။ေနာက္ဆံုးေန႔လျပည့္ေက်ာ္(၁၀)ရက္ေန႔သည္ကား
ေနာက္ဆံုးရက္ျဖစ္သည့္အတိုင္းအစည္ကားဆံုးျဖစ္သည္။ယခင္ကဇာတ္ပြဲ၊ရဳပ္ရွင္မ်ားျဖင့္
စည္စည္ကားကားက်င္းပႀကေသာ္လည္းသူႀကီးဖိုးေရႊသန္းသူႀကီးျဖစ္ျပီးေနာက္ပိုင္းတြင္တ
ျဖည္းျဖည္းေျခာက္ေသြ႔လာခဲ့သည္။အေႀကာင္းမွာတႏွစ္တြင္အျငိမ့့့္လာေရာက္ကျပေသာအ
ႏုပညာရွင္မ်ားသည္ဖိုးေရႊႀကီးတို႔၏ယုတ္မာပံုမ်ားကိုေစာင္းပါးရိပ္ေျချဖင့္ပ်က္လံုးမ်ားတြင္
ထည့္ေျပာႀကသည္။ရြာသူရြာသားမ်ားမွာလည္း၎တို႔မေျပာသာသည့္ကိစၥမ်ားကိုအျငိမ့္ထဲ
တြင္ပ်က္ႀကသည္ကိုအထူးအားရကာ၀က္၀က္ကြဲအားေပးႀက၏။ထို႔ေႀကာင့္ဖိုးေရႊႀကီးကရြာသူ
ရြာသာမ်ားရဲရင့္လာပါကသူရဲ႔သူႀကီးရာထူးကိုလက္လႊတ္ရမည္ရိပ္မိသျဖင့္ေနာက္ႏွစ္မွစ၍
အျငိမ့္တို႔ု႔ဇာတ္ကိုထည့္ခြင့္မေပးေတာ့ေပ။ထို႔အျပင္အဆိုပါအႏုပညာရွင္မ်ားကိုလည္းရြာသို႔
၀င္ေရာက္ခြင့္မေပးေတာ့ဘဲကန္႔သတ္လိုက္ေလေတာ့သည္။ထိုအခ်ိန္မွစ၍ဖိုးသိႀကားတို႔ရြာ၏
ဘရားပဲြမွာေျခာက္ေျခာက္ကပ္ကပ္ျဖင့္သာျပီးဆံုးရေေလသည္။
ယခုႏွစ္မွာေတာ့ဖိုးေရႊႀကီး၏စိန္ရတုေမြးေန႔ႏွင္တိုက္ဆိုင္ေနသျဖင့္အရပ္ဇာတ္ကိုထည့္သြင္း
ခြင့္ေပးလိုက္သည္။သူ၏ေမြးေန႔ဂုဏ္ျပဳပြဲႏွင့္ေရာကာက်င္းပခြင့္ရျခင္းပင္..ကြ်န္ေတာ္တို႔လည္း
ထိုအခြင့္ေကာင္းကိုအရယူ၍ဖိုးေရႊႀကီး၏လက္ေအာက္မွလႊတ္ေျမာက္ရန္ႀကိဳးစားႀကဖို႔ဆံုးျဖတ္
ခ်က္ခ်လိုက္ေလသည္။ကြ်န္ေတာ္သည္ခ်က္စူစည္းရံုးထားေသာရြာသားမ်ားႏွင့္တိုင္ပင္ကာ
ကြ်န္ေတာ္တို႔၏အစီအစဥ္မ်ားကိုေရးဆြဲႀကသည္။တကယ္ေတာ့ကြ်န္ေတာ္တို႔ရြာသူရြာသား
မ်ားမွာဖိုးေရႊႀကီးတို႔၏ရက္စက္ယုတ္မာမွဳမ်ားကိုလူတိုင္းႀကံဳေတြ႕႔ခဲ့ရသျဖင့္သိပ္စည္းရံုးစရာမ
လိုေပ.အားလံုးကတစိတ္တည္းတ၀မ္းတည္းဖိုးေရႊႀကီးအားျဖဳတ္ခ်မည့္အစီအစဥ္ကိုေထာက္
ခံကာက်ရာအခန္းက႑မွပါ၀င္ရန္သေဘာတူႀကေလသည္။လူႀကီးလူလတ္လူငယ္မ်ားမွစ၍
ကေလးငယ္မ်ားပါမက်န္ကြ်န္ေတာ္တို႔၏အေရးေတာ္ပံုႀကီးတြင္ပါ၀င္ခဲ့ေလသည္။ရြာျပင္ေက်ာင္း
ဆရာေတာ္(ယခင္ကရြာဦးဆရာေတာ္ဖိုးေရႊႀကီးလက္ထက္တြင္ရြာျပင္ထုတ္ခံရေသာ)ပင္
ကြ်န္ေတာ္တို႔၏အႀကံအစည္မ်ားကိုသိရွိေသာ္လည္းမကန္႔ကြက္ဘဲ.အတတ္ႏိုင္ဆံုးေသြးေျမ
မက်ေစရန္သာသတိေပးစကားေျပာႀကားေလသည္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔အတြက္အားသာခ်က္မွာဘုရားပြဲအတြက္ဇာတ္တိုက္ရန္အေႀကာင္းျပခ်က္ျဖင့္
ရြာျပင္ရွိဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္စုစည္းကာကြ်န္ေတာ္တို႔၏အႀကံအစည္မ်ားကိုညိႏိွဳင္းအေကာင္
အထည္ေဖာ္ခြင့္ရျခင္းပင္။ဖိုးေရႊသန္း၏တပည့္မ်ားမွာဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဆိုလွ်င္အ၀ီစိငရဲအလား
ေရွာင္ကြင္းႀကသူမ်ားျဖစ္ေသာေႀကာင့္ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာအေတာ္အတန္လြတ္လပ္စြာေဆြးေႏြးခြင့္
ရႀက၏။သို႔ေသာ္လည္းလံုျခံဳေရးကိုအထူးဂရုစိုက္ကာအတတ္ႏိုင္ဆံုးပိပိရိရိႏွင့္သူႀကီးတို႔လူစုမရိပ္
မိေအာင္သတိထာႀကသည္။ထိုေနရာတြင္ကေလးငယ္မ်ားမွာလည္းအရာေရာက္အားကိုးရေလ
သည္။၎တို႔အားကင္းေထာက္ခ်ကာဖိုးေရႊႀကီးတို႔လူစု၏လုပ္ရွားမွဳသတင္းမ်ားကိုရယူကာ
ေရွာင္သင့္ေရွာင္စသည္ျဖင့္လုပ္ႀကရ၏။တဖက္မွလည္းဇာတ္ပြဲအတြက္ဇာတ္တိုက္ႀကရေသး
သည္။ကြ်န္ေတာ္တို႔ရြာသားမ်ားမွာပင္ပမ္းႀကေသာ္လည္းတရြာလံုးလြတ္ေျမာက္ေရးဟူေသာ
ဦးတည္ခ်က္ေႀကာင့္ပင္ပမ္းလို႔ပင္ပမ္းမွန္းပင္မသိေလာက္ေအာင္အထူးစိတ္တက္ႀကြကာလာ
မည့္အေရးေတာ္ပံုႀကီးအတြက္အသင့္ျဖစ္ေနႀကေလျပီ။
သို႔ျဖင့္ကြ်န္ေတာ္တို႔အားလံုးေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားခဲ့ႀကတဲ့ဘုရားပြဲႀကီးကားေရာက္ရွိလာေလျပီ။
ေရွ႔ပိုင္းရက္မ်ားတြင္ရုပ္ရွင္မ်ား.မ်က္လွည့္မ်ားျဖင့္သိပ္မစည္ကားေသး..ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာလုပ္
ရမည့္အစီအစဥ္မ်ားတာ၀န္ယူရမည့္အပိုင္းမ်ားကိုအျပီးသတ္ေဆြးေႏြးဆံုးျဖတ္ႀကသည္.အားလံုး
မွာလဲက်ရာတာ၀န္ကိုေက်ပြန္စြာထမ္းေဆာင္ႀကရန္သစၥာျပဳႀကသည္။ဖိုးေရႊႀကီးမွာလည္းသူ၏
ေမြးေန႔ပြဲႏွင့္ဘုရားပြဲတြင္စည္စည္ကားကားျဖစ္ေစရန္ဆိုျပီးအေရွ႔ရြာတိုက္နယ္သူႀကီးတရုတ္ဦး
အေခ်ာင္ထံမွခ်ားႀကီးတစင္းကိုငွား၍ထည့္ေလသည္။သို႔ေသာ္လည္းသူေျမးပိုးေလာက္လန္းႏွင့္
အေပါင္းအေဖာ္မ်ားသူ႔လက္ေအာက္ငယ္သားမ်ားပင္ေမာင္ပိုင္စီးကာတျခားရြာသားမ်ားကိုစီးခြင့္
မေပး.သူတို႔ပဲထိုတရုတ္ခ်ားကိုစီးႀကေလသည္။ဖိုးေရႊႀကီးပင္မစီးဘူး၍ဆိုကာထိုတရုတ္ခ်ားကိုစီး
လိုက္ေသးသည္။သို႔ျဖင့္ဘုရားပြဲ၏ေနာက္ဆံုးေန႔သို႔ေရာက္လာခဲ့ေလျပီ။
ယေန႔ညတြင္ရြာသူရြာသားမ်ား၏ပေဒသာကပြဲႀကီးတင္ဆက္ကျပမည္ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္
ရြာသူရြာသားအားလံုးဘုရားပြဲက်င္းပရာပြဲေစ်းတန္းသို႔ေရာက္ရွိေနႀကျပီျဖစ္သည္။ဖိုးေရႊႀကီးတို႔
လူသိုက္မွာလည္းေရွ႔ဆံုးတန္းတြင္ေနရာယူထားႀကေလသည္။ေရွးဦးစြာေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား
ေလးမ်ား၏ေတးသရုပ္ေဖာ္..ထို႔ေနာက္ရြာသူေလးမ်ား၏အပ်ိဳေတာ္ယိမ္း။ထို႔ေနာက္အျငိမ့္ကျပ
သည္။မင္းသမီးမွာရြာသူအေခ်ာအလွေထြးညိဳျမမင္းသမီးမွာအကေကာင္းအဆိုေကာင္းျဖစ္သျဖင့္
ပရိတ္သတ္အားလံုးကသေဘာက်ႀကသည္။ထို႔ေနာက္လူပ်က္မ်ားကပ်က္လံုးမ်ားထုတ္ႀက
ေလသည္
"ကိုသာေဗ်ာေရမင္းသမီးေလးအလွည့္ျပီးသြာေးတာ့ကြ်န္ေတာ္တို႔လူရႊင္ေတာ္မ်ားအလွည့္
့္ေပါ့ဗ်ာ..""ဟုတ္ပါ့ကိုဖိုးေခြးေရ..ကြ်န္ေတာ္တို႔ဟာ၀ါသနာအရသာလူရႊင္ေတာ္လုပ္ေနတာ..
တကယ္ဆိုကြ်န္ေတာ္ကမ်ိဳးေကာင္းရိုးေကာင္းထဲကဗ်..ဆိုစမ္းပါဦးဗ်ာ..အင္းေျပာရမယ္ဆို
ရင္ေတာ့ငါ့အေဖကလူႀကီးကြ.အသက္၇၀ေက်ာ္ဘီငါ့့အဖိုးေအာက္မွာတရြာရံုးျပားျပားေမွာက္
ငါ့အဖိုးကအႏွိပ္သည္ေလ..ငါ့အမဆိုပိုက္ဆံကိုသိန္းခ်ီသန္းခ်ီကိုင္တာ.....သူ႔အလုပ္ကဘဏ္
မွာဆိုေတာ့ငါ့အမ်ိဳးေတြဆိုလည္း.စိန္ေတြေရာင္းတာဟ.....ဒညင္းသီးေရစိန္..ဟဲ..ဟဲ ငါဆုိလဲကေလးဘ၀ထဲကစက္ေတြပိုင္တာ..ခဲတံခြ်န္စက္ေတြေပါ့ပီးေတာ့ေရနံစက္၂စက္လည္း
ပိုင္ေသးတယ္..သတင္းဂြ်တ္မီးပံုးပ်ံလႊတ္တုန္းေလငါဆုိေက်ာင္းမုန္းေစ်းတန္းမွာဘယ္ေတာ့မွမ၀ယ္
စားဘူး...မုန္႔ဖိုးမရွိလို႔ခုရြာမွာစီးေနတဲ့ေထာ္လာဂ်ီမွန္သမွ်ငါ့လက္ကတစီးမွမလြတ္ေသးဘူး
ငါကဆိပ္ကမ္းကုန္တင္ကုန္ခ်မွာလုပ္တာကိုးလူရြင္ေတာ္ကိုလုပ္ခ်င္လို႔သာလုပ္ေနတာငါ့မွာ
လုပ္ငန္းေတြအမ်ားႀကီးကြငါေဆာက္ထားတာေတြမနည္းဘူးအုတ္ဂူေတြ.ဟဲ.ဟဲ..ငါကသု
ဘရာဇာ""
ဟား..ဟား.မင္းကေဆြႀကီးမ်ိဳးႀကီးပဲ.ငါတို႔အမ်ိဳးကေတာ့
သတၱိအရာမွာမ်ိဳးနဲ႔ရိုးနဲ႔သတၱိေကာင္းတာငါ့အဖိုးဆိုရင္..ဒုတိယကမာၻစစ္တုန္းကရန္ကုန္ျမိဳ႔ႀကီး
မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနတဲ့အခ်ိန္ေပါ့ကြာဘာလုပ္တယ္မွတ္လဲ..ေျပာင္းဖူးေတြ ဖုတ္စားေနတာ
ေပါ့ငါ့ဦးေလးဆိုလဲ ၈၈အေရးခင္းတုန္းကေရွ႔ဆံုးကပဲ.ထြက္ေျပးတာေလ ငါ့အစ္ကိုဆိုလဲသူ႔ကို
သနပ္တြနဲ႔ပစ္တာ လံုး၀မႀကာက္ဘူးသူ႔ကိုပစ္တာသရပ္သီးသနပ္နဲ႔ဆိုေတာ့.ဟီး.ဟီးငါဆိုလဲ
သတၱိခဲပဲကြသိလားပီးခဲ့တဲ့စက္တင္ဘာေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးတုန္းကေပါ့ကြာဒီဘက္မွာ
ဘုန္းႀကီးနဲ႔လူေတြကတဖက္ ဟိုဘက္မွာစစ္သားေတြကတဖက္အေျခအေနကတင္းမာေနခ်ိန္ေပါ့..
စစ္ဗိုလ္ကေျပာတယ္ေရွ႔ဆက္မတိုးဖို႔အဲဒီခ်ိန္မွာလူအုပ္ႀကားထဲကေနငါတေယာက္တည္းထြက္
လာတာေပါ့ စစ္သားေတြရွိတဲ့ဘက္ကိုအားလံုးကငါ့ကိုစိုးရိမ္တႀကီးနဲ႔ ျပန္လာခဲ့ဖို႔ေျပာတာေပါ့
ငါကလံုး၀ဂရမုစိုက္ပါဘူး..ရင္ကိုေကာ့ပီး ဆက္သြားတယ္ေလစစ္ဗိုလ္ေရွ႔လဲေရာက္ေရာ..
လက္ညွိဳးေငါက္ေငါက္ထိုးပီးတခြန္းထဲေျပာလိုက္တယ္လက္ဖက္ရည္ဘယ္ႏွစ္ခြက္မွာမွာလဲဆိုျပီး..
ဟားဟား.ဟား.ဟား.တကယ့္သတၱိခဲပဲကြာေလးစားပါတယ္ပရိသတ္မ်ားမွာပ်က္လံုးမ်ားကို
သေဘာက်ကာတ၀ါး၀ါး..ဖိုးေရႊႀကီးမွာလည္းသြားးတျဖီးျဖီးျဖင့္.သို႔ျဖင့္အျငိမ့္ပြဲျပီးသြားေလသည္။
ထို႔ေနာက္စတိတ္ရွိဳးအစီအစဥ္ျဖစ္သည္။
ဇာတ္စင္ေနာက္ဖက္တြင္ေတာ့ကြ်န္ေတာ္တို႔လူငယ္မ်ားႀကိတ္၍လွဳပ္ရွားေနႀကသည္။
ေဟ့..ခ်က္စူအားလံုးအဆင္သင့္ျဖစ္ပီလား.အခ်ိန္နီးလာျပီးေနာ္ေအး..အားလံုးရယ္ဒီပဲ..
ေအးဒါဆိုသတ္မွတ္ခ်ိန္ေ၇ာက္တာနဲ႔တျပိဳင္ထဲလွဳပ္ရွားမယ္.ကို႔တာ၀န္ကိုေက်ပေစေနာ္..
ေအးပါ.စိတ္ခ်.ဟိုေကာင္ေတြဖိုးေရႊႀကီးတပည့္လူရမ္းကားေတြေရာဘယ္လိုလဲ..သူတို႔တေတြ
မူးေနႀကျပီ..ေထြးညိဳတို႔အပ်ိဳေတြသူတို႔ကိုေခ်ာ့ျပီးအရက္ေတြတိုက္ထားတာဒီေကာင္ေတြဘာမွ
မလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး..ေအးကိုစစ္ေကာင္းတို႔ကိုေရာေသခ်ာဆက္သြယ္ျပီးျပီလား..
ေအး..ဆက္သြယ္ျပီးဘီ.ကိုစစ္ေကာင္းဆိုသည္မွာဖိုးေရႊႀကီးလက္အာက္မွကာကြယ္ေရးအဖြဲ႔
တဖြဲ႔ပဲျဖစ္သည္.၎တို႔သည္ဖိုးေရႊႀကီးလက္ေအာက္တြင္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနႀကရေသာ္
လည္းဖိုးစစ္တို႔လိုရြာသူရြာသားမ်ားအားမေစာ္ကားဖိုးေရႊႀကီးတို႔လုပ္ရပ္ကုိလည္းစိတ္ကုန္ေန
သည္မွာႀကာဘီျဖစ္သည္ထို႔ေႀကာင့္၎တို႔အားစည္းရံုးသိမ္းသြင္းကာဖိုးေရႊႀကီးအားျဖဳတ္ခ်ေရး
အေရးေတာ္ပံုႀကီးတြင္ ပါ၀င္ရန္စည္းရံုးသိမ္းသြင္းႏိုင္ခဲ့သည္။
သို႔ျဖင့္စတိတ္ရွိဳးအစီအစဥ္စေလျပီ..ရြာသားမ်ားတေယာက္ျပီးတေယာက္သီဆိုျပီးေနာက္
ယခုအလွည့္က်သူကေတာ့ခ်က္စူျဖစ္သည္။ကြ်န္ေတာ္တိဳ႔၏အေရးေတာ္ပံုႀကီးမွာလည္း
စတင္ဖို႔အခ်ိန္ကနီးကပ္လာေလျပီ..ခ်က္စူကစင္ေပၚတက္ခါနီးကြ်န္ေတာ့္ကိုအဓိပါယ္ပါပါ
တခ်က္ႀကည့္လိုက္သည္။ကြ်န္ေတာ္ကလည္းလက္မေထာင္ျပလိုက္ေလ၏.ခ်က္စူမွာစင္
ေပၚေရာက္ေသာ္ပရိတ္သတ္ႀကီးအားတခ်က္ႀကည့္လိုက္ျပီးသီခ်င္းကိုစဆိုေလေတာ့သည္။
ခ်က္စူဆိုေသာသီခ်င္းမွာခုတေလာနာမည္ႀကီးေနသည့္မ်ိဳးႀကီး၏မိုးကိုျပန္လည္ျပဳျပင္ဆိုထား
ျခင္းပင္.ခ်က္စူသည္ခံစားမွဳအျပည့္ျဖင့္သီခ်င္းကိုသီဆိုေလျပီ...
"ေသြးစက္ေတြနဲ႔တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့တို႔ရဲ႔သမိုင္း..ဘယ္အခါမရိုင္း..
ျပန္လည္ေတြးမွာ..ျငိမ္သက္ျခင္းမ်ားပ်က္ျပယ္.လွိဳင္းမ်ားလွဳပ္ခတ္သြားတိုင္း..
ငါ့ရင္ထဲမွာအနည္မထိုင္ေသးတဲ့အေႀကာင္းေတြ..ႏိုးထျမဲ..ရိုင္းဆိုင္း
သမိုင္းဖ်က္သူမ်ား..၀င္ေရာက္ခဲ့ဖို႔မဖိတ္ေခၚပဲ၀င္လာျပီး...
ျပည္သူမ်ားကိုနာက်င္ျခင္းမ်ားေပးတယ္..အိုး..ဟို..
ဖက္ဆစ္မ်ားအလား..အမွန္တရားကိုဖံုးကြယ္..
ႏွိပ္စက္ခဲ့ျပီးမွ..သူတို႔ေျပာေတာ့တို႔ဟာ..အႀကမ္းဖက္သမား"
ခ်က္စူမွာဆိုရင္းျဖင့္မ်က္ရည္မ်ားစီးက်လာရင္းသီခ်င္းကိုခ့စားခ်က္အျပည့္ျဖင့္ဆက္
ဆိုေလသည္။
ေသြးစက္မ်ားေျမမွာခ..၈၈ဟိုတခ်ိန္က
ေႀကြလြင့္ခဲ့တဲ့မ်က္ရည္မ်ား..အု႔ံမွိဳင္းဆဲေပါ့မ်က္လံုးအိမ္မွာ
ရက္စက္တဲ့အာဏာရွင္မ်ား.လတ္ဆတ္ဆဲဒဏ္ရာမ်ား
ႀကာသြားခဲ့လည္းမေမ့ႏိုင္တယ္..ရင္ထဲအမွတ္ရဆဲ.မင္းရဲ႔အျဖစ္ဆိုး"......
သီခ်င္းမဆံုးခင္ပင္ဖိုးေ၇ႊႀကီးတို႔လူစုမ်က္ႏွာပ်က္ေနႀကေလျပီ..သီခ်င္းဆံုးသည္ႏွင့္
တျပိဳင္ထဲလိုလိုမွာပင္ရြာလယ္ရွိဖိုးေရႊ႔ႀကီးတို႔အိမ္နားမွမီးက်ည္တခုလြင့္ပ်ံသြားသည္
ကိုေတြလိုက္ရသည္။ကြ်န္ေတာ္ထို႔လည္းအခ်ိန္က်ျပီဆိုတာကိုသိရွိလိုက္ျပီ.ထိုအခ်ိန္
မွာပဲသီခ်င္းအဆံုးဖိုးေရႊႀကီးကသူ႔တပည့္မ်ားကိုခ်က္စူအားဖမ္းဆီးရန္အခိုင္းခ်က္စူရဲ႔ႏွဳတ္မွ
အာဏာရွင္ကိုတိုက္ထုတ္ႀကဟူ၍က်ယ္ေလာင္စြာဟစ္ေအာ္လိုက္သည္။ထိုအခ်ိန္မွာပဲမီး
မ်ားအားလံုးျငိမ္းသြားျပီ..အေႀကာင္းမွာကြ်န္ေတာ္တိဳ႔မ်ိဳးခ်စ္ရြာသာမ်ားမွမီးတိုင္မ်ားေအာက္
တြင္ႀကိဳတင္ေနရာယူထားျပီးအခ်ိန္က်သည္ႏွင့္တျပိဳင္ထဲမီးမ်ားအားလံုးျငိမ္းလိုက္ျခင္းျဖစ္
သည္။တရြာလံုးေမွာင္အတိက်သြားသည္ကြ်န္ေတာ္တို႔ရြာသားမ်ားမွာအေမွာင္ထဲတြင္လူမမွား
ေစရန္အနီေရာင္လတ္ပါတ္ကိုလက္ေမာင္းတြင္ထုတ္ပါတ္လိုက္ႀကသည္။ထို႔ေနာက္ဖိုးေရႊႀကီး
နွင့္အေပါင္းအပါမ်ားကို၀င္ေရာက္စီးနင္း၍လက္ရဖမ္းဆီးထိန္းခ်ဳပ္လိုက္ႀကသည္။
ဖိုးေရႊႀကီး၏အိမ္တြင္စခန္ခ်ေသာဖိုးစစိႏွင့္အဖြဲ႔မွာလည္းကိုရင္စစ္ေကာင္းတို႔၏ထိန္းခ်ဳပ္မွဳကို
ခံလိုက္ရသည္။ကြ်န္ေတာ္တို႕႔အစီအစဥ္မွာဤသို႔ျဖစ္သည္။အားလံုး၏အာရံုကဘုရားပြဲတြင္
အာရံုေရာက္ေနခိုက္ကိုစစ္ေကာင္းတို႔အဖြဲ႔ကဖိုးစစ္တု႔ိကိုအလစ္ငိုက္ယူ၍ဖမ္းဆီးထိန္ခ်ဳပ္ရမည္။
ေခြမ်ားကိုလည္းအစာထဲတြင္အိပ္ေဆးမ်ားထည့္၍တိုက္ထားေသာေႀကာင့္ေခြမ်ားလည္းမ
ေဟာင္ႏိုင္ေတာ့ဘဲအိပ္ေပ်ာ္ကုန္ေတာ့သည္.ထို႔ေနာက္ဖမ္းဆီးခံထားရေသာကိုရင္သာေထြးတို႔
အက်ဥ္းသားမ်ားကိုလႊတ္လိုက္ေလ၏ထိုသို႔ဖိုးေရႊႀကီးအိမ္ကိုသိမ္းပိုက္ျပီးသည္ႏွင့္မီးက်ည္ပစ္
ေဖာက္အခ်က္ေပးရန္.ထိုအခ်ိန္က်မွဘုရားပြဲေရာက္ေနႀကသည့္ဖိုးေရႊႀကီး၏အဖြဲ႔မ်ားကိုရြာသူ
ရြာသားမ်ားမ၀င္ေရာက္စီးနင္းျပီးဖမ္းဆီးရန္ျဖစ္၏။ကြ်န္ေတာ္တို႔၏လက္နက္မ်ားကိုဇာတ္ရံု
ေအာက္ထဲတြင္အေစာႀကီးထဲကဖြက္ထားႀကသည္။ဇာတ္ရံုေအာက္ပါတ္ပါတ္လည္ကိုပိတ္စမ်ား
ျဖင့္ပတ္ထားေသာေႀကာင့္မျမင္ရေပ.ဖိုးေရႊႀကီးတို႔လူစုမွာထင္မွတ္မထားသည့္အခ်ိန္တြင္ရုတ္တ
ရက္၀င္ေရာက္စီးနင္းခ်င္းခံရသည့္အတြက္ျပန္လည္ခုခံခြင့္မရဘဲေခြးေျပး၀က္ေျပးထြက္ေျပးႀက
ေလသည္။.ထက္၀က္ေလာက္မွာမူးူေနႀကသည့္အတြက္ကြ်န္ေတာ္တို႔ရြာသားမ်ား၏လက္
ေအာက္တြင္အလြယ္တကူဖမ္းဆီးျခင္းခံလိုက္ရေလသည္။
ဖိုးေရႊႀကီးအိမ္သို႔ထြက္ေျပးသူမ်ားမွာလည္းကိုစစ္ေကာင္းတို႔ကအသင့္ေစာင့္၍ဖမ္းဆီးလိုက္ႀက
ေလသည္။တခ်ိဳ႔မွာလည္းသူတို႔၏အားကိုးရာတရုတ္အေခ်ာင္တို႔ရြာသို႔ထြက္ေျပးႀကသည္။ထိုသူ
မ်ားမွာလည္းမလြတ္ႀကေပ။အဘယ့္ေႀကာင့္ဆိုေသာ္ထိုရြာသို႔သြားသည့္လမ္းေႀကာင္းတြင္ကြ်န္
ေတာ္တို႔ရြာသားမ်ားမွႀကိဳတင္၍က်င္းအက်ယ္ႀကီးတူးထားသည္.ထို႔ေနာက္ထိုက်င္းထဲသို႔လူ
မစင္မ်ားတိရစာၦန္မစင္မ်ားစုေပါင္းထည့္ထားျပီးေရမ်ားသြယ္ကာျဖည့္လုိက္ေသာအခါ..ဧရာမ
မစင္က်င္းႀကီးမ်ားျဖစ္သြားေပသည္..ထို႔ေနာက္အေပၚမွမိုးေရကာဖ်င္စမ်ားအုပ္ခါေျမမွဳန္မ်ား
ျဖဴးထားေသာအခါေအာက္တြင္မစင္က်င္းရွိမွန္းမသိႏိုင္ေတာ့ေပညအခါလည္းျဖစ္..ေမွာင္ကလဲ
ေမွာင္ေနခ်ိန္ဆိုေတာ့အားလံုးမွာမစင္က်င္းထဲသို႔က်ကုန္ႀကေလေတာ့သည္။သို႔ျဖင့္ကြ်န္ေတာ္
တို႔မွာသူႀကီးဖိုးေရႊႀကီးတို႔လူစုကိုထြက္ေပါက္မရွိေအာင္္ပိတ္ဆို႔၍၀ိုင္း၀န္းဖမ္းဆီးလိုက္ေလေတာ့
သည္။ထို႔ေနာက္ရြာသားအားလံုးမီးတိုင္မ်ားျပန္လည္ထြန္းျငိလိုက္ႀကသည္။ကြ်န္ေတာ္တို႔ရြာ
သားအားလံုးမွာအာဏာရွင္ကိုေတာ္လွန္ႏိုင္ခဲ့ျပီျဖစ္သျဖင့္အားလံုးရဲ႔မ်က္ႏွာမွာ၀မ္းသာပီတိမ်က္
ရည္မ်ားႏွင့္ထို႔ေနာက္တရုတ္ရြာသို႔ေျပးရာလမ္းရွိမစင္က်င္းတြင္က်ေနႀကေသာဖိုးေရႊႀကီး၏အ
ေပါင္းအပါမ်ားကိုဖမ္းဆီးရန္သြားႀကေလသည္။
မစင္က်င္းေရာက္ေသာ္ဖိုးေရႊႀကီး၏တပည့္လက္သားမ်ားမွာခ်ီးအလူးလူးျဖင့္ေခြးလို၀က္လို
ဘ၀ေရာက္ေနႀကသည္ကိုေတြလိုက္ရသည္။ထိုအခ်ိန္တြင္ရြာသားတေယာက္မွေဟ့သူႀကီးဖိုး
ေရႊသန္းတေယာက္ေရာဟုသတိေပးလိုက္မွကြ်န္ေတာ္တို႔အားလံုးလည္းဖိုးေရႊႀကီးကိုသတိရ
လိုက္ေလသည္။ေအးဟုတ္တယ္ရွာႀကေဟ့ဖိုးေရႊႀကီးကိုမေတြ႔ေတြ႔ေအာင္.ေတြ႔လို႔ကေတာ့
့ဟိုလိုလုပ္မယ္။ဒီလိုလုပ္မယ္စသသျဖင့္ႀကိမ္းေမာင္းေျပာဆိုကာရွာႀကေလသည္.သို႔ေသာ္
လည္းဘယ္ေနရာမွရွာမေတြ႔..ထိုအခိုက္ကြ်န္ေတာ္ရဲ႔နားထဲတြင္လူတဦးမွေျပာလိုက္သံလို
လိုသဲ့သဲ့ႀကားလိုက္သည္..ရြာအေနာက္ဖက္ကုကၠိဳပင္ကိုသြားဟုျဖစ္သည္။ကြ်န္ေတာ္လည္း
ရြာသားမ်ားအား..လာကြာရြာအေနာက္ဖက္ထပ္ျပီးသြားႀကည့္ရေအာင္ဟုဆိုကာရြာအ
ေနာက္ဖက္သို႔မီးတုတ္မ်ားယူ၍ထြက္ခဲ့ႀကေလ၏ရြာအေနာက္ပိုင္း႐ွိကုကၠိဳပင္ေအာက္ေရာက္
ေသာ္လည္းဘာမွမေတြရေပ.ဖိုးေရႊႀကီးကေတာ့ငါတု႔မပို႔ခင္ထဲကအ၀ီစိကိုသူ႔ဖာသာူဆင္းသြား
ျပီလားမသိ..ဘယ္မွာမွရွာလို႔မေတြ႔ဘူးဟုတ္ပါ့ကြာ.ငါတို႔ကိုႏွိပ္စက္တဲ့သူႀကီးဘာမွမလုပ္လိုက္
ရတာကေတာ့နာသကြာ.ရြာသားမ်ားမွာဖိုးေရႊႀကီးကိုရွာမေတြ႔သျဖင့္မခ်င့္မရဲျဖစ္ေနႀကသည္..
ထိုအခိုက္ရြာသားတေယာက္ဆီမွ..ဟာ..မိုးရြာလာျပီ..အဲဟုတ္ပါဘူးမိုးကဒီနားမွာပဲကပါရြာ
ေနတာ..မွန္းစမ္း..ဟာ.ဟာ.ေသးေတြကြ..ေသးေတြအေပၚကက်လာတာအာလံုးရဲ႔မ်က္လံုး
မ်ားမွာကိုကၠိဳပင္ေပၚသို႔ေရာက္ရွိသြားေလေတာ့သည္။ေတြ႔ရသည့္ျမင္ကြင္းမွာကား
သူႀကီးဖိုးေရႊသန္းတေယာက္ကိုကၠိုပင္ေပၚတြင္တက္ပုန္းေနစဥ္ရြာသားမ်ားရဲ႔ႀကိမ္းေမာငး္သံ
မ်ားေႀကာင့္ေႀကာက္ေသြးေဖာက္ခါေအာက္ေသးေပါက္ျဖင္ပင္တည္းေဟာ..ဟိုမွာ.သူႀကီး
ဖိုးေရႊႀကီး..ေဟ့.သူႀကီးဆင္းခဲ့..သူႀကီးမွာေႀကာက္လြန္း၍ဒူးမ်ားပင္တဆတ္ဆတ္ရိုက္ေန
ေခ်ျပီ..ေဟ့သူႀကီး.ခင္ဗ်ားက်ဳပ္တို႔ရြာသားေတြကိုအႏိုင္က်င့္ႏွိပ္စက္တုန္းကဒီမ်က္ႏွာမ
ဟုတ္ပါဘူး.ဘာခုမွေႀကာက္ေနတာလဲ.လာ..ခုခ်က္ခ်င္းဆင္းခဲ့.ဖိုးေရႊႀကီးမွာမဆင္း၀ံ႔ေခ်..
ေဟ့..သူႀကီး.ခင္ဗ်ားမဆင္းရင္က်ဳပ္တို႔ကုကၠိဳပင္ကိုမီးနဲ႔တိုက္မွာေနာ္.ဟုဆိုကာမီးျဖင့္ရွိဳ႔ရန္
ျပင္ႀကေလသည္။
ထိုအခ်ိန္မွာပင္...
ရပ္လိုက္ႀကစမ္း..ဟူေသာအသံကိုႀကားလိုက္ရေလသည္..ကြ်န္ေတာ္တို႔အသံလာရာဆီ
သို႔.လွည့္ႀကည့္လိုက္ေတာ့ဆရာေတာ္..ရြာဦးေက်ာင္းဆရာေတာ္ႀကြလာသည္ကိုျမင္
လိုက္ရေလသည္။.ဆရာေတာ္ႀကြလာတယ္ေဟ့.ေနရာေပးလိုက္ဦး..ကြ်န္ေတာ္တို႔အားလံုး
မွာလည္းဆရာေတာ္ကိုရွိခိုးကာေနရာေပးလိုက္ေလသည္..ဆရာေတာ္က..ဒကာ/ဒကာမ
အေပါင္းတို႔.သူႀကီးဖိုးေရႊႀကီးဟာရြာသူရြာသားမ်ားအေပၚမေကာင္းဘူးဆိုတာဘုန္းႀကီးလည္း
သိပါတယ္..ဒါေပမယ့္ဒကာ/ဒကာမတို႔သူ႔ကိုလက္စားေခ်တဲ့အေနနဲ႔ႏွိပ္စက္ညွည္းပမ္းသတ္
ျဖတ္မယ္ဆိုရင္သူ႔အကုသိုလ္ကကို႔အကုသိုလ္ျဖစ္မယ္..ျပဳသူအသစ္ျဖစ္သူအေဟာင္းတဲ့..
သူ႔ကိုဒကာဒကာမတို႔ဒဏ္ခတ္စရာမလိုပါဘူး.သူ႔ကိုဓမၼကဒဏ္ခတ္ပါလိမ့္မယ္..ကိုယ္ျပဳတဲ့
ကံကိုယ့္ထံျပန္တဲ့ဒါေႀကာင့္ဒကာ/ဒကာမတို႔ဆီကသူႀကီးဖိုးေရႊသန္းကိုဘုန္းႀကီးအလွဴခံပါ
တယ္.ဟုမိန္႔ႀကားေလသည္။ကြ်န္ေတာ္တို႔ရြာသားမ်ားမွာဆရာေတာ္၏စကားကိုမပါယ္ရွား
၀႔ံသျဖင့္ေခါင္းညိတ္လိုက္ရေလေတာ့သည္။
ထို႔ေနာက္ဖိုးေရႊႀကးအားသစ္ပင္ေပၚမွဆင္းေစလိုက္သည္.ထိုအခါမွပင္ဖိုးေရႊႀကီးလည္းဆင္း
၀႔ံေတာ့ေလသည္။ေအာက္ေရာက္ေသာ္ဆရာေတာ္က..ကဲ..ဒကာႀကီးဘုန္းႀကီးကဒကာႀကီး
ကိုရြာသားေတြဆီကအလွဴခံခဲ့ျပီး.ဒါေႀကာင္ဒကာႀကီးကိုဘုန္းႀကီးပိုင္သြာျပီ.ဒီေတာ့ဘုန္းႀကီး
စီမံတာကိုဒကာႀကီးလိုက္နာရမယ္ဘယ္လိုလဲမွန္ပါ့ဘုရား..အရွင္ဘုရားစီမံတာကိုတပည့္
ေတာ္လိုက္နာပါမယ္..အိမ္းေကာင္းပီ.ခုဒကာႀကီးဟာမေကာင္းမွဳဒုစရိုက္ေတြကိုအမ်ားႀကီး
က်ဴးလြန္ထားခဲ့တယ္ဒီအတြက္ဒကာႀကီးမွာအျပစ္ေတြအမ်ားႀကီးတင္ေနျပီကြယ့္တနည္း
ေျပာရရင္အကုသိုလ္အေႀကြးေတြအမ်ားႀကီးတင္ေနျပီ..အကုသိုလ္အေႀကြးကိုဓမၼနဲ႔သာျပန္
ဆပ္ႏိုင္တယ္ဒါေႀကာင့္ယေန႔မွစ၍ေသသည္အထိဘုန္းႀကီးဘ၀နဲ႔ကုသိုလ္ေကာင္းမွဳေတြကို
ေသတပန္သက္တဆံုးလုပ္သြားေပေတာ့..ကြ်န္ေတာ္တို႔အားလံုးမွာလည္းဆရာေတာ္စကား
အဆံုးတြင္သာဓုသံုးႀကီမ္ေခၚဆိုလိုက္ေလေတာ့သည္။
လြတ္လပ္သြားျပီးကြ်န္ေတာ္တို႔ရြာကေလးသည္ယခုမွပင္သာယာခ်မ္းေျမ႔၍ေပ်ာ္ရြင္စရာ
ေကာင္းေသာရြာေလးတရြာအျဖစ္သို႔ျပန္လည္ေရာက္ရွိသြားေလျပီတခ်ိန္ကရြာျပင္ထုတ္
ခံထားရေသာဆရာေတာ္ကိုလည္းရြာဦးတြင္ခန္႔ညားထည္၀ါေသာေက်ာင္းႀကီးကိုေဆာက္
၍သတင္းသံုးေစသည္။ထို႔ျပင္အာဏာရွင္လက္ေအာက္မွလြတ္ေျမာက္ကာေအးခ်မ္းသာယာ
သည့္ရြာေလးတရြာအျဖစ္ေရာက္ရွိသည့္အထိမ္းအမွတ္ရြာဦးေစတီေလးတဆူတည္ထားသည္.
ေစတီ၏ဘြဲ႔မမည္ကိုရန္ေအာင္ျမင္ျပည္လံုးခ်မ္းသာေရႊျပည္ေအးေစတီဟုဘြဲ႔အမည္ေပးထား
ေလသည္။ရြာဦးေစတီထီးတင္ပြဲအခမ္းအနားကိုစည္ကားသိုက္ျမိဳက္စြာက်င္းပႀကသည္။ေ
ရစက္ခ်အခမ္းအနားတြင္အာဏာရွင္သူႀကီးလက္ထက္တြင္ေႀကြလြင့္ဆံုးရွံဳးႀကရေသာ
သူရဲေကာင္းအာဇာနည္အေပါင္းနဲ႔ရြာသူရြာသားမ်ားအားအမွ်ေပးေ၀ႀကသည္။ထိုညတြင္
ကြ်န္ေတာ္သည္ထူးဆန္းေသာအိပ္မက္ကိုျမင္မက္ေလသည္။ကြ်န္ေတာ္အစ္ကိုျဖစ္သည့္
အရီးေလး၏သားႀကီးကိုရင္သာေအးႏွင့္စာဥတို႔ကိုအိပ္မက္ထဲတြင္ျမင္မက္ေလသည္။ကိုရင္
သာေအးကသူတို႔သည္ရြာကေလးမလြတ္လပ္မခ်င္းသာဓုမေခၚဟူေသာဆံုးျဖတ္ခ်က္ေႀကာင့္
မကြ်တ္လြတ္ခဲ့ေႀကာင္း.ယခုမွပင္စစ္မွန္ေသာလြတ္လပ္တဲ့ရြာကေလးအျဖစ္ေရာက္ရ်ိခဲ့ျပီျဖစ္
သျဖင့္သာဓုေခၚကာေကာင္းရာမြန္ရာဘ၀သို႔ကူးေျပာင္းေတာ့မည္ျဖစ္ေႀကာင္းသူႀကီးဦးေရႊသန္း
ကိုလိုက္ရွာသည့္ညကရြာအေနာက္ကုကၠိဳပင္ဟုေျပာႀကားခဲ့သည္မွာလည္းသူပင္ျဖစ္ေႀကာင္း
ေျပာဆို၍ကြ်န္ေတာ့ကိုႏွဳတ္ဆက္ေပ်ာက္ ကြယ္သြားေလေတာ့သည္။
မႀကာခင္မွာပဲကြ်န္ေတာ္တို႔ရြာအတြက္သူႀကီးတေယာက္ကိုရြာသူရြာသားမ်ား၏ဆႏၵျဖင့္ေရြး
ျခယ္တင္ေျမွာက္လိုက္ႀကေလသည္။ယခုေတာ့ဖိုးသိႀကားတို႔ရြာေလးမွာလြတ္လပ္၍တရားမွ်
တေသာအုပ္ခ်ဳပ္မွဳရဲ႔ေအာက္တြင္သာယာေအးခ်မ္းကာတျခားရြာမ်ားမွအတုယူေလးစားအား
က်ရေသာရြာေလးတရြာအျဖစ္ ျမင္ေတြေနရေလျပီ..ဤသည္မွာကြ်န္ေတာ္တို႔ရြာသူရြာသားမ်ား
စုေပါင္းညီညြတ္စြာျဖင့္အာဏာရွင္စနစ္ကိုတြန္းလွန္ျဖဳတ္ခ်ႏိုင္ခဲ့ေသာေႀကာင့္ပင္ျဖစ္ေလေတာ့သတည္း....
အာဏာရွင္စနစ္က်ဆံုးပါေစ..
ကြ်န္ေတာ္တို႔ျပည္သူအေပါင္းစစ္အာဏာရွင္လက္ေအာက္မွအျမန္ဆုံးလြတ္ေျမာက္ပါေစ....
မွတ္ခ်က္(ဖိုးသိႀကား၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္ပါသည္..စာထဲတြင္အမွားအယြင္းမ်ား..
လိုအပ္ခ်က္မ်ားရွိပါကသီးခံခြင့္လႊတ္ပါရန္ႏွင့္ဖိုးသိႀကား၏ညံ့ဖ်င္းမွဳသာျဖစ္ပါေႀကာင္း)
ဖိုးသိႀကား ခံစားေရးဖြဲ႔သည္။
