ဖိုးသိႀကားတို႔ရြာ(၁)

"အရီးေလးေရ.ဗ်ိဳ႔အရီးေလး.".."ဟဲ့ဘယ္သူတုန္း" ကြ်န္ေတာ္ပါဗ်..ဖိုးသိႀကား" ဟင္.ဖိုးသိ ႀကား.မင္းမလဲရြာကိုမေရာက္တာေတာ္ေတာ္ႀကာလွေပါ့" "ဟုတ္တယ္အရီးေလးေရ.ကြ်န္ ေတာ္လဲခုမွပဲလာႏိုင္ေတာ့တယ္".ဖိုးသိႀကားတေယာက္မေရာက္တာႀကီဘီျဖစ္ေသာဇာတိ ခ်က္ေျခြေမြးရပ္ေျမကိုေရာက္ေရာက္ခ်င္းအရီးေလးနွင့္အျပန္အလွန္စကားေျပာေနျခင္းျဖစ္သည္။

ဖိုးသိႀကား၏အရီးေလးမွာမုဆိုးမတဦးျဖစ္သည္ကြ်န္ေတာ့ဘေထြးဆံုးသြားသည္မွာႀကာျပီ

ယခုအရီးေလးကိုျမင္ရသည္မွာလက္ရွိအသက္အရြယ္ထက္ပို၍အိုဇာေနသည့္ပံုေပါက္ေနသည္ "အရီးေလးခုခ်ိန္ထိအလုပ္ေတြလုပ္ေနရတုန္းလားဗ်..အရီးေလးသားကိုရင္သာေအးနဲ႔ ကိုရင္

သာေထြးတို႔ဘယ္ေရာက္ေနႀကလဲ.မေတြ႔ပါလား" အရီးေလးမ်က္ႏွာမွာခ်က္ခ်င္း မွဳန္မွိဳင္းသြားေလ၏.."ဖိုးသိႀကား..နင္ဘာမွမသိေသးဘူးကိုး..နင့္အစ္ကိုသာေအးဆံုးသြား ျပီကြယ့္""ဗ်ာ..အရီးေလး..ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲဗ်ာ".အရီးေလးမွာအေ၀းသို႔ေငးႀကည့္ရင္းျပန္ လည္ေျပာျပရွာေလသည္.အရီးေလး၏မ်က္လံုးအစံုမွာေတာ့မ်က္ရည္မ်ားတသြင္သြင္စီးက် လ်က္ဒီလုိကြယ့္လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ကေပါ့..

ဖိုးသိႀကားတို႔ရြာႀကီးမွာသာယာစည္ကားေသာရြာႀကီးတရြာျဖစ္သည္။ဘုရားေက်ာင္းကန္နွင့္ ျပည့္စံုေသာရြာလည္းျဖစ္သည္။ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္းရိုးရာပြဲေတာ္မ်ားျဖင့္ေပ်ာ္ရြင္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ရြာႀကီးျဖစ္သည္။ေဘးပတ္၀န္းက်င္မွရြာမ်ားကပင္အတုယူအာက်ႀကသည္.ရြာသူရြာသားမ်ား မွာလည္းညီညီညြတ္ညြတ္ႏွင့္စည္းစည္းလံုးလံုးရွိႀကသည္..ျခံဳ၍ေျပာရေသာ္ေနခ်င္စဖြယ္ ေကာင္းေသာရြာႀကီးျဖစ္သည္။စိုက္ပ်ိဳးေျမမ်ားမွာလည္းအလြန္ျဖစ္ထြန္းေအာင္ျမင္သည္ ထို႔ေႀကာင့္ရြာသူရြာသားမ်ား၏စီးပြားေရးမွာေခ်ာင္လည္ႀကေလသည္.ထိုသို႔ေအခ်မ္းသာယာ ေသာရြာႀကီးမွာလြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္မွစ၍တျဖည္းျဖည္ပ်က္စီးယိုယြင္းလာခဲ့ေလသည္။

ရြာသူႀကီးျဖစ္ေသာဦးႏွင္းေ၀မွာအက်င့္ပ်က္လာသည္သူ႔အက်ိဳးပဲႀကည့္ကာရပ္ရြာအက်ိဳး ကိုမေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေသာေႀကာင့္ေနာက္ဆံုးမွာရြာသူရြာသားမ်ား၏ဆႏၵအရသူႀကီးရာထူး မွဖယ္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ထိုအခါရပ္ရြာလံုျခံဳေရးအတြက္ဖြဲ႔စည္းထားေသာကာကြယ္ ေရးအဖြဲ႔မွရြာသူႀကီးရာထူးကိုေခတၱလႊဲေျပာင္းရယူေလေတာ့သည္။၎အဖြဲ႔၏ရည္ရြယ္ခ်က္ မွာေကာင္းမြန္ေသာ္လည္းႀကာလာသည္ႏွင့္အမွ်အာဏာတြင္ရစ္မူးလာကာ ရည္ရြယ္ခ်က္မွ ေသြဖယ္ကာသူႀကီးရာထူးအားတရား၀င္သိမ္းပိုက္လိုက္ေလသည္မွစ၍ရြာသူရြာသားမွာ ၏ကံႀကမၼာမွာလည္းေျပာင္းလဲေလခဲ့ေတာ့သည္.ယခုလက္ရွိသူႀကီးမွာစိတ္ႀကမ္းလူႀကမ္း ဦးေရႊသန္းဆိုသူျဖစ္သည္။၎သည္သူ၏စိတ္ႏွင့္မကိုက္ညီေသာရြာသားအေပါင္းအားမတ ရားဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္တတ္၏သူ၏တပည့္လက္သားမ်ားမွာလည္းလက္နက္အားကိုးျဖင့္ထင္ တိုင္းႀကဲႀကသည္။သခင္အားရကြ်န္ပါး၀ဆိုသလိုရြာသူရြာသားမ်ားအေပၚတစက္မွသနား ညွာတာျခင္းမရွိ..အႏိုင္က်င့္ရက္စက္ႀကသူမ်ားျဖစ္သည္။

ရြာတြင္အခြန္အတုတ္မ်ားတို႔းျမွင့္ေကာက္ခံသျဖင့္ရြာသူရြာသားမ်ားမွာစီးပြားေရးက်ပ္တည္း လာႀကသည္။ထို႔ေႀကာင့္တရက္တြင္ရြာ၏ကာသသားေခါင္းကိုရင္သာေအးဦးေဆာင္ေသာ ကာလသားအေပါင္းတို႔ကသူႀကီးထံသို႔သြားေရာက္အေရးဆိုႀကေလသည္။ထိုအခါသူႀကီး၏ လက္ပါးေစမ်ားကသူႀကီးအိမ္၀င္ခြင့္မေပးဘဲေမာင္းထုတ္ႀကသည္။ေနာက္ဆံုးတြင္ကိုရင္ သာေအးႏွင့္ရြာသားအခ်ိဳ႔ကိုဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္ႀကေလေတာ့သည္။မနက္မိုးေသာက္ေသာ္ရြာ ျပင္၌ကိုရင္သာေအးႏွင့္ရြားသားတို႔၏အေလာင္းမ်ားကိုသာျမင္ေတြရေလေတာ့သည္။ထို႔ ေနာက္သူႀကီးကေမာင္းတီးကာစုရံုးေစ၍.ညကကိုရင္သာေအးႏွင့္ရြာသားအခ်ိဳ႔သည္၎တို႔ ၏အသက္အႏၱရယ္ကိုျခိမ္းေျခာက္ေသာေႀကာင့္အလႊဲမေရွာင္သာခုခံရင္းလက္လြန္သြားခဲ့ ေႀကာင္း၊၎ကိုသင္ခန္းစာယူ၍ေနာက္ေနာင္ဤကဲ့သို႔အျဖစ္မ်ိဳးမျပဳလုပ္ႀကရန္သတိေပး ေျပာဆိုသည္။ရြာသားအေပါင္းမွာလက္နက္ရွိသည့္သူကိုလက္နက္မဲ့သည့္သူကရန္ျပဳသည္

ဆိုသည္မွာ ယံုတမ္းစကားမွ်သာျဖစ္သည္ကိုသိေပမယ့္မိမိတို႔မွာခုခံစရာလက္နက္မရွိသျဖင့္ အံတႀကိတ္ႀကိတ္.ေတာက္တေခါက္ေခါက္ျဖင့္သာေဒါသကိုျမိဳသိပ္လိုက္ရေတာ့သည္။

အရီးေလးမွာအတိပ္ကျဖစ္ရပ္မ်ားကိုျပန္လည္ျမင္ေယာင္ရင္းမ်က္ရည္မ်ားႀကားမွအားတင္း ကာျပံဳးလိုက္သည္"အရီးေလးတို႔ကုသိုလ္ကံမေကာင္းခဲ့လို႔ဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳးႀကံဳေတြရတာ. ဒါေပမယ့္အရီးေလးသားအတြက္အရီးေလးဂုဏ္ယူတယ္.မင္းအစ္ကိုႀကီးဟာအမွန္တရား အတြက္အသက္ေပးသြားတာ.အရီးေလးဂုဏ္ယူတယ္".."ေတာက္..ရက္စက္လိုက္ႀကတာ ေတာ္ေတာ္လူမဆန္တဲ့သူေတြ..ဒါနဲ႔အစ္ကိုေလး..ကိုရင္သာေထြးေကာအရီးေလး".. အရီးေလးမွာသက္ျပင္းေမာႀကီးကိုခ်လိုက္ရင္း."ဟင္း..မင္းအစ္ကိုေလးကိုလည္းလြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္လေလာက္ကပဲဖမ္းသြားႀကျပန္တယ္မသကၤာလို႔ဆိုျပီး.ဒီမွာကဒီလိုပဲကြယ့္.သူတို႔မေက် နပ္တဲ့သူကိုသူတို႔စိတ္ႀကိဳက္ပုဒ္မေတြတပ္ျပီးဖမ္းေတာ့တာပဲ..ဘာတဲ့သူတို႔ေျပာတာပဲ.သူတို႔ ေခတ္မွာဥပေဒမရွိဘူး..အာဏာပဲရွိတယ္ဆိုလားကြယ္.မသိပါဘူး" "အရီးေလးရယ္.ဘာမွ စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႔..ခုကြ်န္ေတာ္ေရာက္လာဘီပဲကြ်န္ေတာ္အရီးေလးကိုျပဳစုေစာင့္

ေရွာက္မွာေပါ့.." "သာဓုပါကြယ္.သာဓုသာဓု.ဒါေပမယ့္ဖိုးသိႀကား..သား.ဒီေကာင္ေတြနဲ႔ရင္ မဆိုင္မိေအာင္ေတာ့ေနေနာ္..သူတို႔ကလူတေယာက္ကိုဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္တာသူတို႔အတြက္

အလြယ္ေလးကြယ့္..

အရီးေလးပံုေလးတပံုေျပာျပမယ္.နားေထာင္တခါတုန္းကသမင္ေလး တေကာင္ဟာေခ်ာင္းစပ္မွာေရေသာက္ေနတယ္..အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ၀ံပုေလြတေကာင္ေရာက္ လာျပီး.ဒီမွာသမင္မင္းေရေသာက္လို႔ငါေသာက္မယ့္ေရေတြေနာက္ကုန္ျပီ.ဒီေတာ့မင္းကို ငါစားရမယ္..ဒီေတာ့သမင္ေလးက.ကြ်န္ေတာ္ကသင္၏ေအာက္ဖက္မွေသာက္ေနျခင္းျဖစ္ ပါတယ္.ကြ်ႏ္ုပ္ေႀကာင့္ေရေနာက္တယ္ဆိုတာမျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး".."ဒါဆိုရင္မႏွစ္ကသင္ငါ့

မေကာင္းေႀကာင္းေျပာတယ္" လို႔ဆိုျပန္တယ္.သမင္ေလးက"မႏွစ္ကကြ်န္ေတာ္မေမြး

ေသးပါဘူ;"ဆိုေတာ့ "သင္မေျပာရင္သင့္အေဖေျပာတယ္"ဆုိျပီးကိုက္သတ္လိုက္ေတာ့ တယ္..အဲလိုပဲသူတို႔ေတြကအေႀကာင္းမ်ိဳးစံုရွာျပီးယုတ္မာႀကတယ္ကြယ့္..သတိထား .

ဖိုးသိႀကားေရ" "ဟုတ္ကဲ့ပါအရီးေလး" ေအးေအး..ဒါဆိုရင္သားနားလိုက္ဦး..ျပီးရင္ သူႀကီး

ဆီဧည့္စာရင္းတိုင္ဖို႔သြားႀကတာေပါ့"."ဟာဗ်ာ.အရီးေလးကလည္းကြ်န္ေတာ္ကဒီရြာမွာေမြးတဲ့

ရြာသားပါဗ်..ဧည့္စာရင္းတိုင္ဖို႔လိုေသးလို႔လား""လိုတယ္.သားေရ.ဒီမွာကသူတို႔ေျပာတာလုပ္.

ျပန္မေျပာနဲ႔တဲ့"."ဟူး..ကြ်န္ေတာ္တို႔ရြာႀကီးလည္းဘယ္ေတာ့မ်ားမွလြတ္လပ္ပါမလဲေနာ္..

အင္းေလ..အရီးေလး.သြားႀကတာေပါ့"ဟုဆိုကာေရခ်ိဳးရန္ ထြက္ခဲ့ေလေတာ့သည္။

ညေနေရာက္ေသာ္သူႀကီးအိမ္သို႔ထြက္ခဲ့ေလသည္။ကြ်န္ေတာ္မွာမေရာက္တာႀကာဘီျဖစ္ ေသာကြ်န္ေတာ့ရြာကေလးကိုမမွတ္မိစြာေငးေမာရင္းလာခဲ့ေလသည္။ "ေဟ့ေကာင္ဖိုးသိ

ႀကားႀကီးမင္းဖိုးသိႀကားမဟုတ္လား" ကြ်န္ေတာ့အားတရင္တႏွီးႏွဳတ္ဆက္လိုက္သံေႀကာင့္ လွည့္ႀကည့္လိုက္ေသာ္."ဟာ..ခ်က္စူ..မင္းခ်က္စူေနာ္ဟုတ္လား" "ေအး..ဟုတ္တယ္ေလ. ငါတို႔မေတြ႔ရတာႀကာလွဘီ.ငါမင္းနဲ႔အရမ္းေတြ႔ခ်င္တာပဲ" "ေအးပါ.ငါလည္းမင္းနဲ႔စကားေတြ ေျပာခ်င္တယ္..ညက်ရင္အိမ္လာခဲ့ကြာ"..ဟုဆိုကာလမ္းခြဲထြက္ခဲ့ေလသည္။

သူႀကီးလူႀကမ္းဖိုးေရႊသန္းအိမ္သို႔ေရာက္ေသာ္..ျခံတခါးႀကီးကိုေသာ့၂လံုးျဖင့္ေခတ္ထား သည္ကိုေတြ႔လိုက္ရသည္..ကြ်န္ေတာ္လည္းဇေ၀ဇ၀ါျဖင့္.အရီး..ဒါအရင္တုန္းကရြာဦးဘုန္း ႀကီးေက်ာင္းရွိတဲ့ေနရာမဟုတ္လား.ဘယ္လိုကေနဘယ္လိုျဖစ္" "ဒီလိုေလ..ဖိုးေရႊသန္းတို႔ လူတစုကဒီေနရာကိုမ်က္စိက်ေနတာႀကာဘီေလ..ဟိုတေလာကကဒီမွာအသံမစဲမဟာ ပဌာန္းရြတ္ဖတ္ပြဲလုပ္တယ္အဲဒါငရဲမေႀကာက္ဘာမေႀကာက္တဲ့ဖိုးေရႊသန္းတပည့္ေတြက ပဌာန္းရြတ္တာနားညည္းတယ္ဆိုျပီးဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကိုရြာျပင္ထုတ္ရမယ္ဆိုျပီးလုပ္ႀကပါ ေရာလား..မေျပာင္းတဲ့ဘုန္းႀကီးေတြကိုလည္းအတင္းသင္ကန္းေတြခြ်တ္။လူ၀တ္ေတြလဲျပီး ထိပ္တံုးခပ္လိုက္ပါေရာလားကြယ္..ဘုန္းႀကီးေတြဘက္ကရပ္တည္တဲ့ရြာသားေတြကိုလဲဖမ္း ဆီးႏွိပ္စက္ႀကတာေပါ့"."ဖိုးေရႊသန္းကဘာမွမေျပာဘူးလား.သူလဲဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထြက္

ပဲကို"" အာဏာမ်ားတယ္ျပီးေႀကာက္စရာေကာင္းတယ္ကြယ့္.အာဏာမက္ျပီဆိုရင္အ ေကာင္းအဆိုးဘာမွခြဲျခားမျမင္ႏိုုင္ေတာ့ဘူးေလ.အရူးတကာ့အရူးထဲမွာအာဏာရူးက အဆိုးဆံုးပဲကြယ့္က်န္တဲ့အရူးေတြကသူတို႔လက္တကမ္းေလာက္ကိုပဲဒုကၡေပးႏိုင္တာ.. အာဏာရူးကေတာ့သူ႔အာဏာတ၀ွမ္းသက္ေရာက္တဲ့ေနရာတိုင္းကိုဒုကၡေပးႏိုင္တယ္ေလ. ဒါ့ေႀကာင့္ရြာဦးဆရာေတာ္ကေဟာတာေပါ့.ခုဆိုရင္အ၀ီစိေဒါ့ကြန္းမွာရွာႀကည့္..ဖိုးေရႊသန္း နဲ႔တပည့္ေတြရဲ႔စာရင္းေတြရွိတယ္တဲ့..ဘာတဲ့အဲဒီမွာေခတ္ေဟာင္းအဆိုေတာ္ႀကီး.ေဒေဒ ဆိုထားတဲ့သီခ်င္းေတာင္ရွိတယ္ဆိုပဲသီခ်င္းနာမည္က I Will Be Right Here Waiting

For U တဲ့ဖိုးေရႊသန္းတို႔အတြက္ဂုဏ္ျပဳစပ္ဆိုထားတယ္လို႔ေျပာႀကတာပဲ ေနာက္တပုဒ္က

Welcome to Awisi တဲ့" ဟား.ဟား.ဟား.တို႔အရီးေလးကဘယ္ဆိုးလို႔လဲ.အဂၤလိပ္သီခ်င္း

ေတြဘာေတြေတာင္သိလို႔" "အရီးေလးကသူမ်ားေတြေျပာသံႀကားလို႔ပါကြယ္.." ထိုအခ်ိန္မွာပဲသူႀကီးဖိုးေရႊသန္းတို႔ျခံတခါးႀကီးပြင့္လာျပီး.မ်က္ႏွာေပါက္ဆိုးဆိုးလူတေယာက္

ထြက္လာကာ.ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ ဟုေမးသည္။ အရီးေလးမွ "အရီးေလးတူေရာက္လို႔ဧည့္စာရင္း

လာတိုင္တာပါကြယ္" "ျပီးေရာ..လိုက္ခဲ့"ဟုဆိုကာျခံထဲေခၚသြားေလသည္။

"အရီးေလး..သူကဘယ္သူတံုးဗ်..ကြ်န္ေတာ္ျမင္ဖူးသလိုရွိတယ္" "သူကတာေတႀကီးေလ သူ႔အေမကမသန္းေရႊဟိုခပ္ရွဳပ္ရွဳပ္မိန္းမေပါ့သူ႔ကိုလင္ေကာင္မေပၚပဲေမြးတာေလ..နင္တို႔နဲ႔ ေတာင္ငယ္ငယ္ကရန္ခဏခဏျဖစ္တဲ့ေကာင္ေလ.သူကခုသူႀကီးရဲ႔လက္ကိုင္တုတ္ေပါ့.. သူႀကီးထက္သူ႔ကိုပိုေႀကာက္ေနရတယ္..သူႀကီးကလည္းအာဏာအျပည့္ေပးထားတာေလ" ေႀသာ္.မွတ္မိျပီအရီးေလး..ဒီေကာင္ကအလကားေကာင္ပါအရီးေလးရာ.ငယ္ငယ္တံုးကဆို သူမ်ားမုန္႔ေတြခိုးစား.သူမ်ားပစၥည္းေတြခိုးနဲ႔ဆရာေတာ္ကခဏခဏဒဏ္ေပးတာခံရတဲ့ ေကာင္ေလ." "ေအးေလ.ဒါေပမယ့္ခုဒီေကာင္ကသူႀကီးလက္ကိုင္တုတ္ျဖစ္ေနတာ့သူ႔ကိုလဲ ေႀကာက္ေနရတယ္ကြယ့္..မိုက္ရိုင္းလိုက္တာလဲတာေတလန္ေနတာပဲ.နာမည္နဲ႔လိုက္တယ္" ထိုအခ်ိန္၀ယ္..ဘယ္ကဘယ္လိုေပၚလာေသာေခြးမ်ားမသိေပ.ကြ်န္ေတာ္တို႔ကိုႀကည့္ကာ ထိုးေဟာင္ေလေတာ့သည္..၀ုတ္.၀ုတ္.၀ုတ္..ဟဲ့ေသာက္ေခြး.ဗ်ိဳး..ေခြးေတြႀကည့္ပါဦးဗ်ိဳ႔.

ေခြးေတြထိန္းပါဦးဗ်ိဳ႔." ထိုအခါလူတေယာက္လာေခၚသြားသျဖင့္ေခြးမ်ားပါသြားေလေတာ့သည္။

"အရီးေလးတို႕႔သူႀကီးကလည္းလူေတြကလည္းဆိုးေခြးေတြကလည္းဆိုးပါလားဗ်ာ" "ေအး ဟုတ္တယ္သူႀကီးဖိုးေရႊႀကီးကလူမုန္းမ်ားတယ္ေလ..အဲဒါေႀကာင့္သူ႔အသက္ကိုလုပ္ႀကံ မွာေႀကာက္လို႔လူေတြေရာေခြးေတြေရာေမြးထားတာေပါ့..အဲဒီေခြးေတြဆိုရင္ ဟိုးအေရွ႔ရြာျဖစ္တဲ့ ရွားေတာရြာကေနျပီးမွာထားရတာတဲ့.ဒီေခြးေတြကအသံေအာင္တယ္ဆိုပဲ.ဒါေႀကာင့္ရြာသားေတြ သူ႔ျခံနားေရာက္တာနဲ႔ထိုးေဟာင္ေတာ့တာပဲေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ေခြးေတြပဲေနာ္.မဲမဲျမင္သမွ်ေဟာင္ ေနတာ.ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေလ့က်င့္ေပးထားလဲမသိဘူး.သူႀကီးကေတာ့ေခြးေမြးေတာ္တယ္ပဲ

ေျပာရမွာေပါ့" "ေဟ့ဟိုအဖြားႀကီးနဲ႔ဟိုေကာင္ဘာေတြစကားမ်ားေနတာလဲ..ျမန္ျမန္လာ"ဟု တာေတႀကီးမွလွမ္းေဟာင္..အဲလွမ္းေျပာေလ၏.ကြ်န္ေတာ္၏စိတ္ထဲမွ"ေတာက္..ေတာ္ေတာ္

မိုက္ရိုင္းတဲ့ေကာင္.ငါ့ကိုလဲမွတ္မိရဲ႔သားနဲ႔ေသာက္ခြက္ကတင္းေနလိုက္တာ.ေနဦးေပါ့ကြာမင္းတို႔

အပိုင္ ထဲမွာဆိုေတာ့လုပ္ထားေပါ့"ဟုစိတ္ထဲမွႀကံဳး၀ါးလိုက္ေလသည္။

သူႀကီးဖိုးေရႊသန္းေရွ႔သို႔ေရာက္ေသာ္".ဒီမွာသူကဘယ္ႏွစ္ရက္ေနမွာလဲ" "'ဒါကြ်န္ေတာ့ရြာပဲကြ်န္ ေတာ္ေပ်ာ္သေလာက္ေနမွာေပါ့.တသက္လံုးလဲျဖစ္ခ်င္ျဖစ္သြားမယ္" 'ဒါမင္းရြာဆိုတာမွန္ေပမယ့္ အရင္လိုမဟုတ္ေတာ့ဘူး.ငါအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ရြာမွာငါ့စည္းကမ္းကိုလိုက္နာရမယ္..ရုတ္ရုတ္ရုတ္ရုတ္ ေတာ့မလုပ္နဲ႔ထိပ္တံုးစာမိသြားမယ္..ဘာမွတ္လဲ" ဟုျခိမ္းေျခာက္ေလသည္.."သိပါတယ္သူႀကီး ကြ်န္ေတာ့ေျခေထာက္နဲ႔သူႀကီးထိပ္..သူႀကီးထိပ္န႔ဲကြ်န္ေတာ့ေျခေထာက္နီးေနတယ္ဆိုတာသိ

ျပီးသားပါ".."ဘာကြ..ဘာေျပာတယ္..ငါထိပ္နဲ႔မင္းေျခေထာက္..ဟုတ္လား".."ဟုတ္ပါတယ္

သူႀကီးစကားနားမေထာင္ရင္သူႀကီးထိပ္တံုးနဲ႔ကြ်န္ေတာ့ေျခေထာက္နီးေနပါတယ္လို႔ေျပာတာပါ"

"ေအး..အဲလိုရွင္းရွင္းေျပာ"အရီးေလးမွာျပႆနာျဖစ္ပြားမည္ကိုစိုရိမ္သျဖင့္စကားအျမန္ျဖတ္ကာ

ကြ်န္ေတာ့အားဆြဲေခၚလာခဲ့ေတာ့သည္။

ဖိုးသိႀကား ခံစားေရးဖြဲ႔သည္။